Wielkie emocje. Wielkie wyzwania. Wielkie nadzieje.
Jadwiga rządziła krótko, zmarła młodo, zaręczyny z habsburskim księciem Wilhelmem zostały zerwane, by mogła poślubić Jagiełłę. W młodym wieku została królem Polski, której nie znała, a zaraz później żoną litewskiego księcia. Historia się nie powtarza, choć na Wawelu znów – jak w pierwszym sezonie - spotkały się dwie kultury: litewska i polska. I znowu spotkały się dwie silne osobowości. Znów losy Polski stały się zależne od małżeństwa króla Polski z potomkiem Giedymina. Jadwiga zostanie świętą, Jagiełło pokona Krzyżaków. Jacy byli dla siebie? Co czuli w najważniejszych chwilach swego panowania? Czy zdołali się pokochać pokonując przeciwności? Odpowiedź – w serialu.
Panowie szlachta staną się bohaterami.
Spory o koronę królów Polski nim dostała ją Jadwiga, pozwoliły panom polskim - możnym, potomkom rycerzy, doradcom i urzędnikom dworskim – uświadomić zakres swojej władzy. Bezkrólewie ujawnia znaczenie tych, którzy nie noszą korony. Poddani uzyskują wpływ na los królestwa, muszą podejmować decyzje dotyczące jego przyszłości. Wielkie rody szlacheckie walczą o prestiż, a wybitni duchowni współtworzą europejską kulturę epoki. Panowie poczuli naraz smak wolności i brzemię odpowiedzialności: rządzić by chcieli po swojemu, ale nie potrafią rządzić bez króla…
Korona Królów łączy dramat z historią, miłość z dziejami. Tworzymy opowieść, która wzrusza, ciekawi, wciąga, a jednocześnie uczy historii. Korona Królów uzewnętrznia ludzkie dramaty.
Władców czyni ludźmi, ludzi władcami. Ożywia i przybliża tych, którzy na tronach wydawali się tak odlegli, a widzów współczesnych oswaja z dziedzictwem przeszłości.
Jan Piotr Szafraniec
