Interdyscyplinarny zespół, w skład którego wchodzą archeolodzy, filolodzy, antropolog fizyczny, geolog i geofizyk, kontynuuje rozpoczętą w zeszłym roku inwentaryzację i dokumentację obiektów archeologicznych. Najciekawsze są inskrypcje wykute na ścianach skałach sanktuariów. Pozwalają one zrozumieć wierzenia zwykłych ludzi, jak i promowany na prowincji państwowy kult związany z ideologią królewskiej władzy. Fotograf - Piotr Witkowski, zajmujący się tymi zabytkami, wypróbowuje różne, nowoczesne techniki obróbki i dokumentacji ich powierzchni przy pomocy zdjęć oraz gry światłem. Udało się dzięki temu dostrzec wiele zatartych i wyblakłych inskrypcji. Kolejnym etapem badań będzie próba ich przerysowania i odczytania przez egiptologa Daniela Takács’a.

Antropolog fizyczny - Marzena Ożarek-Szilke, której powierzono badania nad ludzkimi szczątkami, zbiera informacje na temat starożytnej populacji. Na potrzeby badań stworzono i wypróbowuje się zupełnie nową metodę badawczą i dokumentacyjną, wykorzystującą mobilny GIS (System Informacji Geograficznej). Metoda ta znaczenie polepsza wydajność i zwiększa dokładność badań antropologicznych w terenie. Pozwoli to bliżej przyjrzeć się zmianom antropologicznym na tym terenie oraz historiom chorób na jakie cierpiano w starożytności. Członkowie zespołu czekają na przyjazd geofizyka – Jakuba Ordutowskiego, którego badania pozwolą powiedzieć więcej na temat tego, co kryje się pod piaskami pustyni. Jest to dopiero początek szerszych, interdyscyplinarnych badań, które planowane są na następne lata.

Praca w Gebelein jest wyzwaniem dla zespołu badawczego ze względu na duży i skomplikowany teren oraz znaczne nagromadzenie zabytków. W Gebelein prowadzono badania archeologiczne, głównie pod koniec XIX i na początku XX w. Jednak ówczesne metody badawcze nie pozwalały na dostrzeżenie i zbadanie wszystkich ważnych obiektów archeologicznych. Inne były też cele badawcze ówczesnych archeologów. Dzięki tym wykopaliskom wiemy, że Gebelein było jednym z najważniejszych ośrodków w dobie formowania się państwa egipskiego, a w czasach późniejszych ważnym centrum administracyjnym. Dotychczasowa wiedz na jego temat jest jednak bardzo ogólna i wiele pytań pozostaje jeszcze bez odpowiedzi.

W skład zespołu działającego z ramienia Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego wchodzą różni specjaliści: Julia Chyla (archeolog, specjalista GIS, prospekcja terenowa), Piotr Witkowski (fotograf dokumentujący i analizujący inskrypcje naskalne), Marzena Ożarek-Szilke (antropolog fizyczny), Daniel Takács (egiptolog), Jakub Ordutowski (geofizyk) i Michał Madej (geolog). Badania są możliwe dzięki dotacji Rady Konsultacyjnej ds. Studenckiego Ruchu Naukowego UW i stypendiom badawczym przyznanym przez Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej a ufundowanym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Svantek sp. z.o.o.

Wojciech Ejsmond