Karagöz w wykonaniu słynnego artysty Cengiza Özeka – bo jest to również nazwa tradycyjnego, tureckiego teatru cieni, od 2009 wpisanego na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO – otworzy festiwal poświęcony teatrowi lalkowemu. A dokładniej rozmaitym formom teatralnej ekspresji, które łączy chęć mówienia o różnorodności formy i treści poprzez teatr formy ożywionej. Przez dziewięć dni na jednym z najważniejszych tego typu wydarzeń w Europie będzie można obejrzeć kilkadziesiąt spektakli i filmów animowanych, odwiedzić wystawę z okazji 500-lecia tradycyjnego teatru cieni i doświadczyć interaktywnej instalacji artystycznej Grzegorza Rogali. Oprócz tego „Lalka też Człowiek” to także konkurs z międzynarodowym jury i nagrodami przyznawanymi między innymi za najlepszy spektakl.
„Lalka też Człowiek”, największe krajowe wydarzenie przybliżające teatr lalkowy, ugości w tym roku wielu twórców z zagranicy i z Polski. Wśród nich znajdzie się między innymi teatr Feikes Huis z Holandii. Ich „Rothko Chapel” to widowisko utrzymane w barwach charakterystycznych dla amerykańskiego malarza abstrakcjonisty Marka Rothko, który wypełniał płótna intensywnymi barwami. Spektakl rozgrywa się na scenie w trzech okiennicach, nawiązujących kształtem do tytułowej kaplicy, które sprawiają wrażenie ożywionych ekranów. Twórcy mierzą się w tym utworze z pytaniem o to, jak nadal tworzyć w świecie, który widział okrucieństwo wojny. Z kolei bułgarska grupa Puppet's Lab sięga do mitologii greckiej. W „I Sysyphus” pada pytanie o powtarzalność ludzkiego losu. Wszystko to za pośrednictwem lalek. Lalek, które mogą wyrosnąć na ramieniu, czy kolanie aktora, tworząc widok zarazem piękny i straszny. Natomiast hiszpański teatr Zero en Conducta pokaże w „Allegro ma non Troppo” jaką moc mają gesty, rysowane parą białych rękawiczek i wyciągnięte punktowym światłem z czarnego tła.
Festiwal odwiedzi też polski celebryta, wygadany sześciolatek z nieodłącznymi okularkami na nosie. Kazio Sponge (ang. gąbka), postać, która najpierw powstała jako żart, szybko podbił serca widzów tym, że bez krygowania się mówi, jak (według niego) jest. A jego twórczyni i matka, Anna Makowska-Kowalczyk, udowadnia, że gąbkowa lalka na scenie, o śmiesznym imieniu i z dystansem do siebie, może stać się naszym, czasem krzywym, zwierciadłem.
Ale „Lalka też człowiek” to nie tylko teatr. Dla organizatorów festiwalu równie ważna jest animacja filmowa. W tym roku, już po raz drugi, zorganizowany zostanie konkurs filmów animowanych młodych twórców. Oprócz części konkursowej odbędzie się przegląd węgierskich filmów animowanych oraz pokaz animacji nagrodzonych na tegorocznym Festiwalu Animator. Przygotowana jest też retrospektywa twórczości Huberta Sieleckiego. Ten austriacki artysta, absolwent łódzkiej filmówki, najlepiej znany jest ze swoich filmów eksperymentalnych.
„Lalka też Człowiek” to humanistyczna zabawa ze szlachetnym morałem. Już po raz jedenasty będziemy mieli okazję przekonać się, co przygotowali dla nas organizatorzy, których mottem jest poszanowanie różnorodności. I pośmiać się razem ze smarkaczem z gąbki.
XI Międzynarodowy Festiwal Teatru Lalek i Animacji Filmowych dla Dorosłych „Lalka też Człowiek”
9-16 października 2016, Warszawa
