Trio fortepianowe G-dur op. 40 Józefa Wieniawskiego to utwór pochodzący z dojrzałego okresu twórczości kompozytora. Wieniawski napisał je w 1885 r., zapewne dla własnych potrzeb. W tym czasie był profesorem fortepianu w Konserwatorium w Brukseli. Utwór zadedykował, być́ może w geście przyjaźni, pianiście Carlowi Reineckemu.
Jak pisał Krzysztof Komarnicki: „W czteroczęściowym cyklu Wieniawski powraca do układu ze scherzem na trzecim miejscu. Wszystkie ogniwa obfitują̨ w interesujące, zróżnicowane rytmicznie i artykulacyjnie melodie, które jednocześnie mają własne, wyraziste oblicze i nadają̨ się̨ do przetwarzania. W istocie, zgodnie z duchem epoki, materiał jest nieustannie przetwarzany już od momentu pierwszej prezentacji”.
Nagranie Herbert Piano Trio zostało dodatkowo poszerzone o dokument "Making of Józef Wieniawski Piano Trio" zawierający rozmowy z artystami-inicjatorami nagrania, którzy opowiedzieli o swoich motywacjach do zajęcia się tym utworem, oraz z komentarzem merytorycznym muzykolog prof. Aliny Mądry, która przybliżyła postać tego zapomnianego dziś kompozytora.
Herbert Piano Trio:
Bartłomiej Wezner – fortepian/piano
Joanna Kreft – skrzypce/violin
Dominik Płociński – wiolonczela/cello
Partnerami projektu są:
Towarzystwo Muzyczne im. H. Wieniawskiego w Poznaniu.
Polskie Radio „Dwójka”
Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy
RID - Regionalna Inicjatywa Doskonałości
Yamaha Pianos
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyczny ślad”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.
