Jak powinna dzisiaj funkcjonować publiczna instytucja sztuki wobec wyczerpywania się modelu demokracji reprezentacyjnej oraz post-fordowskiego modelu ekonomicznego? W jaki sposób instytucje sztuki powinny reagować na rosnącą rolę pracy kognitywnej, intelektualnej, afektywnej, kluczowej dla obecnego, późnokapitalistycznego systemu ekonomicznego, a oznaczającej między innymi nieustanną elastyczność pracowników, projektową i sieciową strukturę współpracy, tymczasowość i konieczność nieustannego dostosowywania się do zmiennych warunków zewnętrznych? Owszem, ten rodzaj pracy oferuje możliwość realizacji pasji, ale powoduje również zniesienie granic między pracą a życiem, rosnącą eksploatację czasu i sił pracowników; słowem, rosnącą prekaryzację warunków pracy. Jak instytucje sztuki powinny zareagować na palącą potrzebę nowej formy organizowania się i funkcjonowania oddolnych, obywatelskich ruchów politycznych, skoro minionych kilka lat pokazało aż nadto wyraźnie, że ze żadne z istniejących modeli się nie sprawdzają? I wreszcie - w jaki sposób instytucja teatru publicznego reaguje na zagrożenia wynikające z prób cenzury, także ekonomicznej?

Podczas sympozjum w Bydgoszczy chcemy zadać pytanie o możliwość zaprojektowania dziś nowego modelu instytucji. Poszukując utopijnej wizji publicznej instytucji sztuki, zapraszamy do debaty wokół rozmaitych kierunków, modeli i możliwości instytucji krytycznej - i próby zarysowania perspektyw jej rozwoju.

W konferencji udział wezmą m.in.: Gigi Argyropoulou, Boris Buden, Bartosz Frąckowiak, Eva Hartmann, Goran Injac, Agnieszka Jakimiak, Marta Keil, Isabell Lorey, Gerald Raunig, Kuba Szreder, Ana Vujanović, Paweł Wodziński.

Sympozjum będzie tłumaczone symultanicznie na język polski i angielski. Projekt będzie kontynuowany w drugiej połowie listopada. Uczestnicy seminarium będą pracować dalej nad problematyką poruszoną podczas konferencji i podejmie próbę wypracowania nowego modelu publicznej instytucji sztuki. Seminariom będą towarzyszyły wykłady otwarte dla publiczności.

Kuratorka: Marta Keil