Zrealizowany na podstawie powieści Stefana Żeromskiego z 1924 roku. Na początku lat dwudziestych XX wieku w Baku, Cezary Baryka, Polak z pochodzenia, przyjaźni się z Azerem, Ormianinem, Żydem i Rosjaninem. Wybucha I wojna światowa. Ojciec Cezarego, Seweryn, inżynier wielkiej kompanii naftowej, dostaje powołanie do wojska. Dla Cezarego oznacza to moment uzyskania całkowitej swobody. Zakochuje się w Aidzie, ślicznej Ormiance. Najpiękniejsze chwile młodzi zakochani przeżywają na Płonącej Górze. Szczęśliwe chwile kończy przyjazd do Baku ciężarówki pełnej ludzi z czerwonymi sztandarami. Cezary wraz z kolegami daje się oczarować hasłami rewolucji bolszewickiej, przestaje chodzić do szkoły. Wraz z rewolucją w życie Baku wkracza ponura historia. Pojawiają się konflikty narodowościowe, które oddzielają też Cezarego od ukochanej. Dawny przyjaciel jest donosicielem, aresztuje matkę Cezarego za udzielenie schronienia arystokratce.