Saga opisująca losy rodziny Jurewiczów z Juryszek Wileńskich na Kresach, zaczyna się w roku 1900, a kończy w 1945, kiedy to bohaterowie są zmuszeni opuścić rodzinną Wileńszczyznę. W gwarze wileńskiej „boża podszewka” to pogardliwe określenie, oznaczające osobę gorszą, nielubianą, niegodną szacunku. Takim mianem określana jest Marysia, dziewiąte dziecko Marii i Andrzeja Jurewiczów. Maryśka cierpi z powodu odrzucenia przez rodzeństwo i znajomych. Dużo czasu spędza samotnie, pogrążona w dziecięcej zadumie. Oczami dziewczynki poznajemy kolejnych przewijających się przez dworek bohaterów: zubożałych szlachciców, wiejskich parobków, służące, a także rozmaitych odmieńców, odrzuconych i wyśmiewanych tak jak główna bohaterka.