Festiwalowych gości wieść będą po miasteczku niebanalne, filmowe drogowskazy. W ramach projektu zainicjowanego przez Europejską Fundację Edukacji Audiowizualnej DISCE w wielu miejscach Sokołowska umieszczone zostaną drogowskazy z tytułami dzieł Kieślowskiego, do których miejsca te w twórczy sposób nawiązują. Przestrzenie zyskają filmowy kontekst dzięki działaniom zaangażowanych w projekt gimnazjalistów. Drogowskazem „Bez końca” oznaczone zostanie Międzynarodowe Laboratorium Kultury – w części odbudowane dawne sanatorium dr. Brehmera. Ono też będzie tętnić festiwalowym życiem. Otwarta zostanie sala sąsiadująca z wyremontowaną, jedyną dostępną dotąd dla zwiedzających częścią. Wypełni ją audiowizualna instalacja, angażująca zmysły odbiorcy, prowokująca jego twórcze uczestnictwo w zdarzeniach. To serce projektu nawiązującego do obecnej niegdyś w Sokołowsku formuły radiowęzła. Laboratorium Kultury, nawiązując do tytułu głównego w tym roku festiwalowego filmu Kieślowskiego, rozświetli się na czerwono, przywodząc też na myśl obraz płonącego budynku. Będzie też niebiesko. Projekt Heleny Wawrzeniuk, która metodą crowdfundingu zdobyła fundusze na realizację pomysłu, zakłada instalację świetlną w duchu filmu „Niebieski”. Atmosfera z filmu zostanie przeniesiona do animowanej przestrzeni. A przestrzeń to nieprzypadkowa – projekt zakłada działanie w miejscu, gdzie żył i tworzył sam Kieślowski.

Okołofestiwalowe zdarzenia wywodzą się z wątków filmowych, będąc ich twórczą interpretacją, przedłużeniem zdarzeń i nastrojów, inne zaś dotyczą postaci samego twórcy. W czasie Festiwalu będzie można obejrzeć wystawę zdjęć z Archiwum Twórczości Krzysztofa Kieślowskiego. To wybór fotosów z planu, migawek z życia prywatnego i zawodowego reżysera, pokazujący Kieślowskiego jako człowieka wśród innych ludzi – znajomych, współpracowników; w różnych stanach – w skupieniu, zadumie, zmęczeniu. Wystawę można oglądać równolegle w Narodowym Instytucie Audiowizualnym na warszawskim Służewiu, gdzie dostępna jest od czerwca. NInA jest swoistym festiwalowym satelitą: dzięki technice streamingu wybrane festiwalowe zdarzenia, projekcje i debaty, będzie można oglądać także w warszawskim Instytucie w ramach festiwalowego projektu „Sokołowsko na Wałbrzyskiej”.

Oblicza Kieślowskiego w czasie aktu tworzenia zostaną zaprezentowane także dzięki towarzyszącej Festiwalowi wystawie fotografii Piotra Jaxy. Współpracował on z reżyserem w czasie pracy nad trylogią „Trzy kolory”, wykonał fotografie oraz fotosy filmowe. Trwająca 9 miesięcy praca na planie filmowym okazała się wyjątkową okazją do stworzenia obszernego materiału, z którego powstała wystawa Kieślowski's Colors / Remembering Krzysztof. Pierwotnie składała się ona z 16 fotografii, jednak jej forma ewoluowała wraz z koncepcją autora, który poszerzał ją o kolejne materiały wizualne. Wiele fotografii nie zostało jeszcze zaprezentowanych publiczności, część z nich będzie miała swoją premierę właśnie w Sokołowsku. Wystawa stanowi reprezentatywną prezentację projektu wirtualnego albumu składającego się z ponad 90 zdigitalizowanych fotografii analogowych.

W przestrzeni festiwalowych działań stanie też Tężnia Roberta Kuśmirowskiego. Sam artysta mówi o niej: „(…) jest konstrukcją zbudowaną z drewna iglastego, systemu różnych łączeń, drewnianych podpór, ale przede wszystkim jest zbiorem przedmiotów i urządzeń powystawowych, gromadzonych przeze mnie od 13 lat. (…) Konstrukcja Tężni jest zaprojektowana pod kątem określonych doznań wizualnych oraz wzrokowej percepcji widza śledzącego zmiany, jakie zachodzą w obserwowanym obiekcie. Jest to praca dedykowana otoczeniu, świadomie przez nią zagarniętemu.” Tężnia była pokazywana, doznając – w założeniu artysty – zmian związanych z pogodą i będąc wystawioną na wszelkie procesy dotyczące miejsca, w którym się znajduje – w Kielcach, Lublinie, Białymstoku, Tbilisi i we Lwowie. Jej istnienie w przestrzeni Sokołowska zdaje się potęgować namacalność komunikatu będącego przesłaniem tegorocznej edycji Festiwalu: „Patrz uważnie”.