Był siedmiokrotnie nominowany do Nike. Otrzymał ją raz – w 2001 r. za „Pod Mocnym Aniołem”. W 1998 roku otrzymał Paszport „Polityki” za powieść „Bezpowrotnie utracona leworęczność”.
Jerzy Pilch, pisarz, publicysta, dramaturg i scenarzysta filmowy, urodził się 10 sierpnia 1952 roku w Wiśle, na Śląsku Cieszyńskim, w rodzinie ewangelickiej. W jego książkach stale powraca temat dzieciństwa i tradycji rodzinnych.
Na początku lat osiemdziesiątych zaczął publikować felietony w „Tygodniku Powszechnym”. Ukazywały się one przez niemal dekadę i zyskały autorowi opinię jednego z najwybitniejszych polskich felietonistów.
Pierwszą książkę Pilcha, „Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej” (Londyn 1988) uhonorowano nagrodą Fundacji im. Kościelskich. Powieść „Spis cudzołożnic” (1993) doczekała się ekranizacji z brawurową rolą Jerzego Stuhra, a film został nagrodzony na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za scenariusz i dialogi.
Jerzy Pilch był autorem scenariusza do filmu Janusza Morgensterna pt. „Żółty szalik” ze znakomitymi rolami Janusza Gajosa i Danuty Szaflarskiej.
Jerzy Pilch napisał również m.in. takie książki jak „Monolog z lisiej jamy” (1996), „Tezy o głupocie, piciu i umieraniu” (1997), "Bezpowrotnie utracona leworęczność” (1998) i
powieść „Miasto utrapienia” (2004) – jeden z jej wątków został rozbudowany w dramacie „Narty Ojca Świętego”(2004).
Ukazał się też zbiór opowiadań „Moje pierwsze samobójstwo” (2006) i kolejna powieść – „Marsz Polonia” (2008).
W większości książek Pilcha pojawiają się motywy alkoholu i miłości, a także opowieści o dzieciństwie w ewangelickiej Wiśle. „Wiem, że jestem autorem jednej książki, piszę cały czas to samo i cały czas obracam się wewnątrz jednego gatunku literackiego” – powiedział Pilch o swojej twórczości w rozmowie z „Res Publicą Nową” w 2002 roku.
