Joanna przywozi Agę i Karola, dzieci zmarłej przyjaciółki, do ich dalekich krewnych na wieś. Wilczyńscy nie mogą jednak wziąć dzieci Elżbiety do siebie. Ledwo starcza im pieniędzy na utrzymanie własnej gromadki. Joanna postanawia sama przysposobić dzieci Elżbiety. Mówi o swojej decyzji szefowi. Pracodawca jest rozczarowany, że osoba, którą uważał za podporę firmy, już nie będzie dyspozycyjna. Joanna udostępnia swoje mieszkanie Marcinowi. W zamian kolega ma jedynie płacić czynsz i opłaty licznikowe oraz podlewać kwiatki. Prokurator Makowska razem z komisarzem Wilczkiem odwiedzają matkę Tadeusza Gazdy. Krystyna twierdzi, że ostatnio jej syn dzwonił na Wielkanoc z Niemiec. Po przesłuchaniu Krystyna i Jerzy jadą na Mazury do posiadłości zmarłych rodziców Elżbiety. Dom nad jeziorem wygląda na opuszczony. Atrakcyjne gospodarstwo leży odłogiem. Prokurator Makowska przesłuchuje Joannę. Cytuje zeznania Krystyny, z których wynika, że jej syn rozstał się z żoną z powodu romansu z Joanną, która potem go porzuciła. Joanna jest zaskoczona tymi rewelacjami i wszystkiemu zaprzecza.