Zbliża się sylwester. Ekipa ze Szpitala Północnego zostaje zaproszona na bal kostiumowy zorganizowany przez fundację wspierającą finansowo szpital. Początkowo nie wszyscy bohaterowie mają ochotę na imprezę sylwestrową. Wzbrania się szczególnie ordynator chirurgii Andrzej i główny chirurg Jan. Ostatecznie dają się przekonać i po zakończonym dyżurze, w kostiumach, jadą na bal. W drodze na imprezę, już po kilku lampkach szampana, ratownik medyczny Bartek wpada na szalony pomysł. Namawia przyjaciół, żeby skorzystali z okazji i zobaczyli zapierający dech w piersiach widok, jaki roztacza się ze świeżo wybudowanego, jeszcze nieotwartego wieżowca. Rozbawieni już przyjaciele ze Szpitala Północnego wjeżdżają na ostatnie piętro biurowca. Tyle tylko, że w wyniku pomyłki ochrona zostawia ich tam, zamyka budynek na cztery spusty i jedzie do domu. Andrzej, Jan, Bartek, Kaśka (pielęgniarka), Agnieszka (psycholog) i Dorota (również pielęgniarka), wszyscy w kostiumach karnawałowych, bez telefonów, zostają uwięzieni na górze, odcięci od świata. I wygląda na to, że wydostaną się stamtąd najwcześniej za trzy dni, po Nowym Roku. Chyba że wcześniej znajdą jakieś wyjście albo też pomoże im w tym nowo poznany Rafał. Młody, przesympatyczny poszukiwacz przygód, który chociaż oferuje pomoc, tak naprawdę ma nadzieję, że ekipa ze Szpitala Północnego prędko nie wydostanie się z pułapki. Dla niego byłoby to zrujnowanie jego wielkiego, starannie ukrywanego marzenia.