Dwóch lwowskich bandziorów, znany nam Zygmunt Hanas i Mosze Kiczałes, próbuje odnaleźć porywacza Elżbiety Hanasówny, upośledzonej córki Zygmunta. Elżbieta jest w rękach zboczeńca, który odgrywa rytualne sceny gwałtu, obsypując ofiarę białymi płatkami kwiatów. Jednakże silny wstrząs alergiczny nie pozwala mu w pełni panować nad swoimi rządzami. Elżbieta zostaje zwrócona do ojca, ale po badaniu przeprowadzonym przez doktora Pidhirnego okazuje się, że była zgwałcona. Hanas zakazuje Pidhirnemu rozgłaszać tę informację. Edward dostaje wiadomość od Hanasa, że Lodzia jest w jego rękach i musi znaleźć zboczeńca lub ona podzieli los jego córki, tylko że sprawcami będą jego oprychy. Edward zgadza się na współpracę z Hanasem. Podczas śledztwa Popielski udaje się do Kulparkowa, szpitala psychiatrycznego. Tam spotyka się z lekarzem Elżuni, doktorem Lewickim, który charakteryzuje pacjentkę oraz prezentuje mu badania nad muzykoterapią. Lewicki podkreśla też, że Ela ma wyostrzony słuch i choć nie widzi, to po głosie rozpozna oprawcę. Edward zaczyna podejrzewać Lewickiego. Doktor ma alibi, podczas porwania był w Paryżu, co wyklucza go z kręgu podejrzanych. W tym samym czasie Zaremba, pomagając Popielskiemu, dowiaduje się, że białe kwiatki na ciele ofiary to Jasminum o odurzającym zapachu. Równolegle, za pomocą dość osobliwego dziennikarza Sterna, Popielski odnajduje dom publiczny przy ulicy Balonowej, w którym realizowane są różne zachcianki klientów. Popielski składa zamówienie na dziewczynkę - prawie dziecko.