Czy celem była wydajność surowców czy zrobienie fortuny? Rozwój nauki czy dobroczynność? Realizacja osobistych celów czy wizja kraju w rozkwicie? Erazm Jerzmanowski zrealizował wszystkie te wyzwania. Jego idee są i dziś aktualne, a nagroda jego imienia wciąż wspiera innych. Kim był ten człowiek? Jerzmanowski to ten, o którym mówiono, że oświetlił Amerykę. To zatem musiał być ktoś wyjątkowy. Urodzony w 1844 roku, w ziemiańskiej rodzinie z tradycjami, uczył się najpierw w Instytucie Politechnicznym w Puławach, lecz przerywał studia, by walczyć w powstaniu styczniowym. Powstanie kończy się klęską, internowaniem Jerzmanowskiego i przymusową emigracją do Paryża, która daje mu nowe możliwości. Dzięki rodzinnym koneksjom mógł studiować na prestiżowej uczelni - w Szkole Inżynierii i Artylerii Wojskowej w Metz. Patriotyzm wyssany z mlekiem matki i wiedza nabyta na emigracji - kluczowe wartości, które oświetlą dalszą jego drogę. Dzięki wiedzy robi fortunę, dzięki przekonaniom wie, jak ją spożytkować. Zanim jednak wykorzysta swoją wiedzę i możliwości, Jerzmanowski wyjedzie do kraju wielkich możliwości. Ameryka, podnosząca się ze skutków wojny secesyjnej, to kraj inspirujący do rozwoju. Rozmach towarzyszy Jerzmanowskiemu zawsze, wydaje się, że podstawową ideą jego życia jest pomnażanie, rozwijanie, czynienie tego, co małe wielkim. A w Ameryce wszystko nabiera dodatkowej skali. Erazm Józef Jerzmanowski herbu Dołęga, to powstaniec styczniowy, żołnierz, wynalazca, przemysłowiec, mecenas, działacz społeczny i filantrop, członek wieczysty Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1890 roku. Zwany polskim Noblem.