Film dokumentalny o prezydencie Lechu Kaczyńskim powstał w pierwszych tygodniach żałoby narodowej, po katastrofie polskiego samolotu rządowego w Smoleńsku, do której doszło 10 kwietnia 2010 roku. Zginęło wówczas 96 osób, wśród nich był prezydent RP z małżonką. Córka tragicznie zmarłego prezydenta, Marta Kaczyńska - Dubieniecka, odbywając sentymentalną podróż po rodzinnym albumie ze zdjęciami, opowiada o swoim szczęśliwym dzieciństwie, o wspaniałych relacjach z ojcem, o tym jaki był prywatnie i o jego karierze politycznej, o którą nigdy nie zabiegał za wszelką cenę, ale też bez polityki nie umiał żyć. Był wielkim patriotą, interesował się historią Polski i świata, chętnie prowadził z córką długie rozmowy na historyczne tematy. Był bardzo dobrym ojcem, mężem, dziadkiem. Nigdy nie zawiódł swoich bliskich. Marta Kaczyńska wspomina wielokrotne odwiedziny u ojca w obozie dla internowanych w Strzebielinku, kiedy miała zaledwie kilka lat. Ostatnie wyobrażenie taty pozostanie na zawsze w jej pamięci ze spotkania rodzinnego przy wielkanocnym śniadaniu, na kilka dni przed katastrofą. Ciepło i wzruszająco o prezydencie Lechu Kaczyńskim, który, jak wszyscy podkreślają, był wyjątkowo prawym człowiekiem, mówią także jego znajomi i przyjaciele: Krzysztof Wyszkowski, współzałożyciel Wolnych Związków Zawodowych, Mirosława i Krzysztof Żukowscy, przyjaciele prezydenta, Zbigniew i Zofia Romaszewscy, działacze KOR, Maciej Łopiński i Narcyz Sienkiewicz, przyjaciele prezydenta, Piotr Semka, publicysta, autor biografii o prezydencie. Scenariusz i reżyseria: Ewa Świecińska Współpraca: Radosław Jankiewicz Muzyka: Michał Lorenc