Filmowy portret i droga kapłańska księdza infułata Józefa Wójcika, obecnie proboszcza parafii w Suchedniowie, który z wielkim heroizmem przeciwstawiał się działaniom socjalistycznych władz zmierzających do wyeliminowania Boga i religii z życia Polaków. Najbardziej bohaterskim i spektakularnym wyczynem księdza Wójcika było odebranie w 1972 roku zarekwirowanej przez władze PRL kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Okoliczności tego zdarzenia, relacjonowane przez księdza Józefa i osoby znające sprawę, przypominają fabułę sensacyjnego filmu. Kapłan oprowadza po miejscach związanych z uwolnieniem obrazu, co stwarza wrażenie swoistej "wizji lokalnej" dokonywanej po 30 latach od tamtego pamiętnego wydarzenia. Uzupełnieniem wspomnień naocznych świadków są materiały archiwalne oraz dokumenty Urzędu Bezpieczeństwa i Episkopatu Polski. Józef Wójcik urodził się w 1934 roku w wiosce nieopodal Opoczna. W 1958 przyjął święcenia kapłańskie i jeszcze w tym samym roku odbył swoją pierwszą karę więzienia za wypowiadanie się w niedzielnym kazaniu przeciwko usuwaniu krzyży ze szkół. Później jeszcze wielokrotnie był zatrzymywany przez Służby Bezpieczeństwa i wielokrotnie orzekano przeciwko niemu karę pozbawienia wolności. W 1963 roku na własną prośbę został skierowany do Wierzbicy, do parafii, która wypowiedziała posłuszeństwo Kurii Biskupiej, by zorganizować życie religijne dla części mieszkańców opowiadających się po stronie kurii. Dla ówczesnych władz konflikt między zbuntowanym proboszczem a hierarchią kościelną był spektakularnym przykładem kryzysu wewnątrz Kościoła, dlatego duchowny cieszył się poparciem państwa. Tymczasem ksiądz Wójcik, odprawiający w prowizorycznej kaplicy nabożeństwa dla prawowiernych parafian, po raz kolejny został osadzony w więzieniu, tym razem za "organizowanie nielegalnych zgromadzeń". Losy kapłana z Suchedniowa, jego męstwo i prześladowania jakim był poddawany, są jednocześnie zapisem dziejów polskiego Kościoła w czasach PRL - u.