Adaptacja opowiadania Aleksandra Świętochowskiego. Utwór głównego ideologa polskiego pozytywizmu reżyser potraktował jako pretekst do podzielenia się z widzami kilkoma refleksjami na temat mrocznych tajników ludzkiej duszy. Młody człowiek nazwiskiem Wacław Urbin otrzymuje propozycję wstąpienia do Klubu Szachistów. Nazwa ta wszakże niewiele ma wspólnego z faktyczną działalnością stowarzyszenia. Klub, złożony z najszacowniejszych obywateli miasta, prowadzi klasyfikację popełnionych przez poszczególnych członków niegodziwości. Kiedy Urbin zostaje już członkiem organizacji, dowiaduje się, że jej prezes Radek jest ojcem Izy - narzeczonej Wacława. Radek, znając ciemne strony życiorysu Urbina, nie zgadza się na ślub córki. Na domiar złego Iza, chcąc zaspokoić swą ciekawość, wykrada z kasy pancernej dokumenty, kompromitujące członków Klubu Szachistów.