Wraca sprawa morderstwa dziewczyny, która posługiwała się ukraińskim paszportem na nazwisko Iriny Sawczuk. Jedyną osobą, która może coś o Irinie powiedzieć jest Zuza Bulska, którą Sochoń i jego zespół zamknęli za zabójstwo Jacka Wróbla. Miała z Iriną kontakt, a potem ukradła jej dokumenty. Niestety, chce rozmawiać tylko z Bogną. Sprawę dostaje Sochoń i jego zespół. Bogna przydziela mu też współpracownicę - starszą lejtnant Narodowej Policji Ukrainy, Walerię Klymenko. Co się okazuje? Irina, która naprawdę miała na imię Łesia, była podwładną Walerii i brała udział w akcji, mającej na celu rozpracowywanie i likwidację międzynarodowej grupy handlarzy ludźmi, której przewodzi tajemniczy Bojan. Bogna przesłuchuje Zuzę. Ta zeznaje, że Irinę, czyli Łesię, poznała w Arielu, klubie na Kolejowej. Interesowała się niejakim Piotrem. Zespół identyfikuje go jako byłego oficera, a obecnie wspólnika właścicielki Ariela, Beaty Koper. Czyżby to on był Bojanem, najemnikiem walczącym w byłej Jugosławii? Na to jest za młody. Ale może zna Bojana. Czy Łesia to odkryła i dlatego musiała zginąć? Śledczy postanawiają go przesłuchać, zanim jednak do tego dojdzie, Piotr ucieka. Sochoń i Waleria biorą pod lupę Beatę Koper, wspólniczkę Piotra. Odkrywają, że w latach dziewięćdziesiątych pracowała w nocnych klubach we Włoszech, które były mekką dla handlarzy kobietami. Tam też poznała swojego męża, Massimo Pagano. Może to on jest Bojanem? Ale mężczyzna jest sparaliżowany. W rozwiązanie zagadki włącza się Alex. Odkrywa, że Massimo udaje. Pytanie czy to on zabił Łesię? Sochoń i Waleria mają wątpliwości. Jak jak się okazuje całkiem uzasadnione.