Cykliczny program mikroturystyczny poświęcony polskim górom, szczytom, których zdobycie razem z nami gwarantuje wejście do elitarnego klubu zdobywców Korony Polskich Gór. Chcemy zachęcać do aktywnego wypoczynku w miejscach, które - naszym zdaniem - nie zostały dotychczas należycie wypromowane. Celem programu jest namówienie widza do odwiedzenia i poznania tych zakątków w polskich górach, które pozostają w cieniu obleganych przez turystów Kasprowego Wierchu czy Gubałówki. Pokażemy przede wszystkim bogactwo przyrody, ale także historię i kulturę tych miejsc oraz ludzi, którzy są symbolami regionu. Mikroturystyka staje się jednym z turystycznych kierunków rozwoju, który, jak się wydaje, przez co najmniej kilka lat będzie preferowanym przez Polaków sposobem na spędzanie wolnego czasu. Tym razem wyruszamy na Kłodzką Górę. Kłodzka Góra, wysoka na 757 metrów, jest drugim co do wysokości szczytem Gór Bardzkich, który ulokował się w ich południowo - wschodniej części. Przez lata Kłodzka Góra była wskazywana jako najwyższy wierzchołek tutejszych gór, dzięki czemu dopisano ją do zacnego towarzystwa Korony Gór Polski. Jednak, jak to często bywa w górskim życiu gór i pagórków, to nie ona dzierży miano tego najwyższego. Jak się okazuje, nieopodal znajdziecie wyższą o 8 metrów Szeroką Górę. Ale nie prowadzi tam żaden szlak ani nie ma nowej wieży widokowej, dlatego też wszyscy kierują swoje kroki na sąsiadkę. Wydaje się, że od lat geografowie mają problemy z Górami Bardzkimi, ponieważ zanim nominowali Kłodzką Górę na ich najwyższego reprezentanta, upatrywali w roli tutejszego hegemona Ostrą Górę, która ma "raptem" 751, 7 m.