Czerwiec 1378 roku. W wiedeńskim ogrodzie księżnej Viridis kwitną przepiękne kwiaty. I właśnie one ozdobią komnatę dziecięcych nowożeńców - królewny Jadwigi Andegaweńskiej i księcia Wilhelma Habsburga. Komnatę, w której mają odbyć się pokładziny. Do zamkowej kaplicy już przybywają goście i duchowni. Zaczyna się ceremonia. To sponsalia de futuro, czyli zaręczyny na przyszłość. Gdy para nowożeńców osiągnie wiek sprawny, czyli będą mieć 12 - 14 lat, wtedy wystarczy tylko wspólna noc, aby ślub z dzieciństwa stał się faktem. Na razie dzieci mają spędzić razem noc. I będą razem spać, ale wtuleni w sierść Tristana - ukochanego psiaka. Tymczasem na Wawelu regentka Elżbieta postanawia pozbawić Władysława Opolczyka profitów i tytułu namiestnika. Czy król Ludwik się na to zgodzi? Chyba nie ma wyjścia, bo Elżbieta grozi, że po prostu wyjedzie z Krakowa. I kto wtedy będzie rządził? W Wiedniu radość ze ślubu malutkiej Andegawenki, a w Budzie żałoba - jej najstarsza siostra Katarzyna umiera na tajemniczą chorobę. Może ktoś ją otruł? Były trzy siostry i dwie królewskie korony. Teraz zostały tylko dwie królewny i dwie korony.