"Kratka" powstała jako jeden z filmów, zrealizowanych przez debiutujących reżyserów pod opieką Krzysztofa Kieślowskiego. Twórca "Dekalogu" jest zresztą autorem pomysłu, który legł u podstaw scenariusza. Reżyser "Kratki" - Paweł Łoziński (asystent Kieślowskiego podczas kręcenia "Trzech kolorów") skonstruował fabułę według starogreckiej zasady trzech jedności: czasu, miejsca i akcji. Bohaterami swego filmu uczynił zaś przedstawicieli dwu pokoleń: dziecko i starzejącego się mężczyznę. Pozornie dzieli ich wszystko. Jest jednak coś, co sprawia, że ich losy się krzyżują. Tym czymś jest kratka ściekowa w pobliżu wielkomiejskiego hotelu, pod którą leży banknot pięćsetfrankowy. Obaj bohaterowie próbują go zdobyć. Początkowo przeganiają się wzajemnie, ale zastawienie studzienki przez furgonetkę sprawia, że muszą połączyć wysiłki. Pawłowi Łozińskiemu udało się w "Kratce" stworzyć dwa wyraziste typy psychologiczne. Dziesięcioletni Sebastian to chłopiec z rozbitej rodziny, wychowany przez telewizję, ociekające krwią kino akcji i równie brutalne gry komputerowe. Wierzy, że wszelkie problemy można rozwiązać w stylu herosów z ekranu. Pała żądzą zdobycia pieniędzy, marzy też o zabiciu kochanka matki. W rzeczywistości jednak jest całkowicie bezbronny wobec świata dorosłych. Zraniony do żywego, uczy się wszakże bardzo szybko, w jaki sposób zadawać ból innym. Emeryt Eugeniusz jest równie samotny jak Sebastian. Nękany przez dojmującą biedę i poczucie zbędności ma wiele znamion postaci tragicznej. Łoziński, pokazując ich groteskowe wysiłki w celu wydostania upragnionego banknotu, nie szczędzi widzowi humorystycznych efektów. Sięgając jednak w motywacje i życiorysy swych bohaterów sprawia, że śmiech znika z ust.