Poczucie winy za śmierć Jana Chrzciciela sprawia, że Magdalena postanawia porzucić dotychczasowe życie. Opuszcza pałac królewski, chcąc wrócić do Nazaretu. Jej mąż Joazar nakazuje jednak ją schwytać i ukamienować pod zarzutem cudzołóstwa. Od niechybnej śmierci ratuje Magdalenę Jezus, który mówi do zgromadzonych: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci kamieniem. Magdalena nawraca się. W akcie oddania Jezusowi naciera mu stopy wonnymi olejkami. Maria z radością wita dawną przyjaciółkę wśród uczniów Jezusa. Jezus wjeżdża do Jerozolimy na osiołku, witany radośnie przez tłum machający gałązkami palmowymi. Ale zdradzony przez Judasza Jezus zostaje pojmany i postawiony przed religijnym sądem żydowskim Sanhedrynem, który oskarża go o bluźnierstwo - nazywanie siebie Mesjaszem i Synem Bożym. Naciskany przez tłum rzymski namiestnik Poncjusz Piłat nakazuje Jezusa ukrzyżować. Jezus umiera na krzyżu, wypowiadając słowa: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. Trzy dni później Magdalena jako pierwsza odkrywa, że grób Jezusa jest pusty. Przynosi tę radosną nowinę Marii i apostołom.