Te dwa tytułowe słowa w najkrótszy i najtrafniejszy sposób określają Kościół Starokatolicki Mariawitów w Polsce, który już prawie od 120 lat wpisuje się w krajobraz polskiego chrześcijaństwa. To również dwie ważne zasady, którymi od samego początku kierowały się dwa zgromadzenia: Kapłanów Mariawitów i Sióstr Mariawitek, tworząc na przełomie XIX i XX wieku społeczno - religijny ruch reformatorski nazwany mariawityzmem, który później przekształcił się w samodzielny Kościół. Jego inicjatorka św. Maria Franciszka Kozłowska otrzymała objawienia od Boga, pierwsze z nich nastąpiło właśnie w Płocku, nazwano je "Dziełami Wielkiego Miłosierdzia". I tak Płock stał się kolebką mariawityzmu. To tu w latach 1911 - 14 zbudowano zespół klasztorny wraz katedrą, która przyjmuje nazwę "Świątyni Miłosierdzia i Miłości", stając się jednocześnie duchowym centrum dla wszystkich wiernych. To trójnawowa bazylika zaprojektowana przez bp. M. Michała Kowalskiego w stylu neogotyku angielskiego, której fronton wieńczą trzy wieże, a od strony ogrodu kopuła, na szczycie której znajduje się monstrancja z adorującymi aniołami. To również jeden z najważniejszych zabytków miasta, który stanowi cenny przykład neogotyckiego założenia klasztornego oraz jedyna katedra tego zgromadzenia w Polsce.