(MASTIER I MARGARITA) Serial fantasy z elemantami groteski, 45 min, Rosja 2005 Scenariusz i reżyseria: Władimir Bortko Aktorzy: Oleg Basiłaszwili, Kirił Lawrow, Siergiej Biezrykow, Władysław Załkin, Aleksandr Abdułow, Oleg Sorokin, Stanisław Sokołow Telewizyjna wersja najważniejszego dzieła Michaiła Bułhakowa "Mistrz i Małgorzata", które autor tworzył przez wiele lat i ostatecznie ukończył w 1940 r. , na krótko przed swoją śmiercią. Powieść, w której mistyka nierozerwalnie splata się z rzeczywistością, satyra z realizmem, dobro ze złem, a współczesność z czasami ewangelicznymi, jest zaliczana do arcydzieł literatury światowej. Po "magnum opus" rosyjskiego pisarza sięgali liczni twórcy filmowi i teatralni, wielkie dzieło stało się też inspiracją dla spektakli operowych i utworów muzycznych. Prawa do najnowszej adaptacji "Mistrza i Małgorzaty" zakupiła amerykańska wytwórnia filmowa Stone Village Pictures, która zasłynęła już z produkcji głośnej "Miłości w czasach zarazy", opartej na równie znanym literackim pierwowzorze. 10 - odcinkowy serial "Mistrz i Małgorzata" zrealizował Władimir Bortko, który także przeniósł na mały ekran "Psie serce" tegoż autora i "Idiotę" Fiodora Dostojewskiego, jest również twórcą głośnego serialu sensacyjnego "Bandycki Petersburg", emitowanego przed paroma laty w TVP oraz pełnometrażowej produkcji "Taras Bulba" według historycznej powieści Mikołaja Gogola, której premierę zaplanowano na jesień 2008 roku. Akcja serialu rozgrywa się w Moskwie. W upalne wiosenne popołudnie po moskiewskim placu Patriarsze Prudy przechadzają się leniwie dwaj obywatele: Michał Berlioz, redaktor miesięcznika literackiego i zarazem prezes stowarzyszenia literackiego "Massolit" oraz Iwan Ponyriow, zwany "Bezdomnym". Z braku innych trunków w pobliskim kiosku zmuszeni są popijać jakiś ciepły i najwyraźniej niezbyt smaczny napój. Strudzeni piechurzy przysiadają w końcu na ławeczce pod lipami nieopodal stawu, z ożywieniem rozprawiając o poemacie Iwana Bezdomnego traktującym o Jezusie i napisanym na zamówienie miesięcznika. Poemat miał być satyrą na istnienie Boga, a tymczasem poeta przedstawił Jeszuę jako żyjącego naprawdę człowieka. Nagle obydwaj dostrzegają idącego naprzeciw aleją wytwornego mężczyznę z laseczką w ręce. Elegancki, znacznie wyróżniający się spośród zwyczajnych spacerowiczów dżentelmen wzbudza ich ciekawość: zastanawiają się, czy jest on Niemcem czy może Anglikiem. Tymczasem nieznajomy sam ich zagaduje, interesując się ich rozmową na tematy religijne. Tajemniczy cudzoziemiec przedstawia się jako Woland - profesor i specjalista od czarnej magii i wdaje się z Berliozem i Iwanem w dalszą dyskusję nad istnieniem Boga, w którego obydwaj absolutnie nie wierzą. Woland jednak uważa, że przecież ktoś musi kierować całym światem, człowiek bowiem nie podołałby temu ze względu na ograniczoność umysłu i swą śmiertelność. Ponadto profesor stara się przekonać, upierającego się przy swoim Berlioza, że zwykły śmiertelnik nie może kierować wydarzeniami, bo nie potrafi nawet przewidzieć własnego losu. Powątpiewający w prawdziwość słów Wolanda Berlioz i Iwan najdziwniejszą opowieść z ust profesora mają jednak dopiero usłyszeć. Cudzoziemiec przepowiada Berliozowi, wybierającemu się jeszcze tego wieczora na zebranie literatów, któremu ma przewodniczyć, że spotkanie w ogóle się nie odbędzie, bo wprzód prezes "Massolitu" zginie śmiercią tragiczną. Z dalszego wywodu Wolanda wynika, że niejaka Annuszka rozlała olej, a potem jakaś komsomołka oderżnie Berliozowi głowę. Mężczyzna twierdzi też, że był naocznym świadkiem spotkania Jezusa z Piłatem.