Legendy polskiego sportu, medaliści igrzysk olimpijskich. Sport był dla nich nie tylko pasją, ale i sposobem na życie. Wojciech Fortuna, skoczek narciarski, urodzony 6 sierpnia 1952 r. w Zakopanem. Zawodnik Wisły - Gwardii Zakopane, mistrz olimpijski i mistrz świata z Sapporo, trzykrotny medalista mistrzostw Polski (raz złoty i dwukrotnie brązowy). Czterokrotny uczestnik Turnieju Czterech Skoczni, najlepsze miejsce w jego klasyfikacji zajął podczas XXI edycji, kiedy to uplasował się na osiemnastym miejscu. W reprezentacji Polski występował od 1969 roku. Karierę sportową zakończył w 1979 r. Matka Wojciecha Fortuny, Barbara, była pielęgniarką, pochodziła z Warszawy, do Zakopanego przeniosła się po powstaniu. Jej ojciec, kapitan Wojska Polskiego Wacław Krzemiński, zginął w Miednoje, zabity przez NKWD. Ojciec Mieczysław urodził się w Przemyślu, był zastępcą dyrektora zakopiańskiego szpitala, potem kierownikiem spółdzielni Ochrony Mienia. Rodzeństwo: Cecylia oraz Adrian, który również był skoczkiem. Przerwał jednak treningi po złamaniu nogi.