Roman Opałka (1931 - 2011) urodził się w Abbeville - Saint - Lucien. Ten polski malarz i grafik został repatriowany do Polski w 1946 r. , ale powrócił do Francji w 1977 r. Często jednak przyjeżdżał do kraju. Tworzył w nurcie konceptualizmu. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1965 rozpoczął swoje wielkie dzieło "Opisywanie świata", którego kolejne obrazy zaplanował jako pracę na całe życie. Zapisywał następujące kolejno po sobie liczby naturalne białą farbą na czarnym tle. W 1972 zaczął stopniowo rozjaśniać tło w każdym obrazie, dodając biel w przekonaniu, że praca zakończy się, gdy biel pisma zleje się z blaknącym tłem. Opałka do każdego obrazu dodawał fotografię swojej twarzy (z upływem czasu coraz starszej), oraz nagranie głosu wypowiadającego kolejne malowane liczby. Opałka poszukiwał możliwości wizualnego ukazania czasu, przepływu i trwania. Na jego dzieło składają się zarówno idea dzieła, proces i czas jego powstawania, jak i sam obraz oraz wszystko to, co jest w nim niemożliwe do ujawnienia ani określenia. W Polsce Roman Opałka miał kilka wystaw indywidualnych, uczestniczył też w wystawach zbiorowych. W 1995 r. reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji. Dzieła Opałki trafiły do najbardziej znaczących muzeów świata. Znajdują się w kolekcjach m. in. Museum of Modern Art i Guggenheim Museum w Nowym Jorku, Centre Georges'a Pompidou w Paryżu oraz Muzeum Sztuki w Łodzi. W 1991 Roman Opałka otrzymał Nagrodę Ministra Kultury Francji dla najlepszego francuskiego malarza.