Stanisław Szpunar (1923 - 2016), z wykształcenia jest informatykiem. Został aresztowany przez Niemców 1 maja 1940 roku. Więziono go w Rzeszowie i Tarnowie. Z Tarnowa trafił do KL Auschwitz w pierwszym transporcie 14 czerwca 1940 r. Obóz opuścił po wyzwoleniu w styczniu 1945 r. W programie wspomnienia Stanisława Szpunara z okresu II wojny światowej i jego pobytu w Auschwitz. Opowiada m. in. o ucieczkach z obozu i karach, jakie Niemcy wymierzali za ucieczki. Jeśli któryś z więźniów uciekł, dziesięciu innych z jego bloku szło do bunkra, skąd najczęściej nie wychodzili już żywi. Dochodziło też aresztowań rodziny uciekiniera, którą sprowadzano do obozu, jeśli już wcześniej tam nie trafiła. Po jednej z takich ucieczek z bloku 15, Niemcy zebrali więźniów na placu, aby wybrać dziesięciu Polaków, którzy mieli w odwecie trafić do bunkra głodowego. I właśnie wtedy Stanisław Szpunar był świadkiem niezwykłego zachowania ojca Maksymiliana Kolbe, który zdecydował się ponieść tę karę za Franciszka Gajowniczka, więźnia, który został wyznaczony do bunkra i błagał Niemców o darowanie życia.