Wracający z Krymu poseł księcia Jeremiego Wiśniowieckiego, Jan Skrzetuski, ratuje życie pułkownikowi kozackiemu, Bohdanowi Chmielnickiemu. W karczmie zostaje zaatakowany przez podstarostę Czaplińskiego, którego wyrzuca na bruk. Czyn ten przysparza mu dwóch przyjaciół - Onufrego Zagłobę i Longina Podbipiętę. Razem ruszają w drogę. Spotykają rozbitą kolaskę i ratują z opresji Kniahinię Kuncewiczową i jej piękną siostrzenicę, Helenę. Skrzetuski zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. Helena odwzajemnia to uczucie, ale została obiecana innemu - podpułkownikowi Bohunowi. Książe Wiśniowiecki wysyła Skrzetuskiego na Siecz. Jan dowiaduje się o planowanym przez Chmielnickiego powstaniu i wysyła swego pachołka Rzędziana do Kniahini, by z rodziną uciekała do Łubiniów. Sam dostaje się do niewoli tatarskiej. Z rąk Tuhaj - Beja wykupuje go przywódca powstania, Chmielnicki, który rozpoznaje w nim swego wybawcę...