Tragikomiczna historia pewnej rodziny, składająca się z czterech sekwencji: "Poczęcie", "Dzieciństwo", "Wiek męski" i "Epilog". Akcja filmu obejmuje kilkadziesiąt lat; rozpoczyna się w roku 1939, a kończy w latach dziewięćdziesiątych. Opowieść o życiu kobiety, dwóch mężczyzn jej życia, oraz jej syna, Janka Garbusa, oglądamy oczami tego ostatniego - "poczętego przez stryja enkawudzistę w noc po wkroczeniu armii radzieckiej". Poczęcie. Jest rok 1939. Marię odwiedza rodzony brat jej męża Ewalda, Antoni, w mundurze oficera NKWD i brutalnie ją gwałci. Dzieciństwo. Pierwsze lata po wojnie. Marię, Ewalda i garbatego Janka znowu odwiedza Antoni, teraz ważny działacz partyjny. Proponuje Ewaldowi pomoc materialną w zamian za ukorzenie się przed władzą ludową. Ewald odmawia. Po jego śmierci Maria zaczyna żyć z Antonim. Młodość. Koniec lat sześćdziesiątych. Janek wyjeżdża na studia do Moskwy i zakochuje się w Żydówce Nadii Akselbaum. Antoni żąda, by syn zerwał z dziewczyną, gdyż małżeństwo z nią przeszkodzi mu w karierze partyjnej i zawodowej. Na uroczystości wręczenia legitymacji partyjnych Janek wygłasza przemówienie. W pewnym momencie załamuje się i ze słowami "mam was w dupie" wybiega z sali. Wraca do kraju. Wiek męski. Lata osiemdziesiąte. Francik, który przed laty wyemigrował do Niemiec, namawia Janka i jego żonę, by także wyjechali, a on pomoże im w urządzeniu się. Janek zwleka z podjęciem decyzji, w końcu ulega presji żony i 13 grudnia 1981 roku jadą do Niemiec. Tuż przed granicą psuje im się samochód. Żona Janka pieszo zmierza ku granicy, on mimo ponagleń zostaje. Epilog. Lata dziewięćdziesiąte. Antoni i Maria, bogaci biznesmeni mieszkający od lat w Niemczech, odwiedzają ojczyznę. Ojciec proponuje synowi, by razem "rozkręcili" interes związany z przeróbką śmieci. Gdy Antoni idzie po szampana, żeby uczcić przyszłe zyski, Janek odchodzi. Ojca Antoniego i syna Janka grają także ojciec i syn - Edward Linde - Lubaszenko i Olaf Lubaszenko. Jan Kidawa - Błoński debiutował filmem "Trzy stopy nad ziemią", który otrzymał Nagrodę Kinematografii za debiut 85.