Film dokumentalny, 37 min, Polska 2008 Reżyseria: Dagmara Szymańska - Szymura Scenariusz: Dariusz Szymura Muzyka: Maciej Dąbrowski - Nie chciałbym umierać, tylko wiecznie na ziemi żyć. Po śmierci nie ma nic, wszystko zanika, (...). Jest tylko duch niewidzialny - Józef Żarnowiecki w prostych słowach wyraża swój stosunek do życia. Charakterystyczną sylwetkę zgarbionego staruszka przemierzającego sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej rozpoznają rzesze pątników. Wielu życzliwie przygląda się niepozornej siwowłosej postaci, z trudem lecz i wewnętrzną siłą podążającej drogą wiodącą na cmentarz. Tu, na mogile ojca i matki, pan Józef raz jeszcze zmawia modlitwę za spokój swych najbliższych i zwracając się do nich zapewnia o swojej miłości. Wie, że niedługo dołączy do rodziców, choć wcale mu się nie śpieszy. Pan Józef ukochał życie. Ze wzruszeniem wspomina chwile ze swojej przeszłości, zamiłowanie do muzyki, ambicje zostania duchownym. I choć wielokrotnie ponosił w życiu porażki, żarliwa wiara i pokora pomagały mu podnieść się i podążać w raz obranym kierunku. Umartwia swoje ciało na pamiątkę pasji Chrystusa. Żyje samotnie, monotonną dietę wzbogaca z troską hodowanymi truskawkami. Czasem tylko przyjmuje wizyty znajomych. Nic dziwnego zatem, że mieszkańcy i pielgrzymi zwą go pustelnikiem. Pan Józef ironizuje, że większość widzi w nim dziada. Lecz jednocześnie w oczach wielu ma coś ze świętego. Tytułują go ojcem, dają mu jałmużnę, proszą o modlitwę za bliskich i wstawiennictwo. Tymczasem zbliża się termin pielgrzymki papieża Jana Pawła II. Pustelnik z Kalwarii Zebrzydowskiej ma nadzieję, że uda mu się osobiście wręczyć Ojcu Świętemu własnoręcznie napisany list. Autorom dokumentu udało się dotrzeć do Józefa Żarnowieckiego i wkroczyć w niedostępny dla innych intymny świat bohatera opowieści. Oko kamery śledzi codzienność pustelnika, przybliżając stworzoną i wyznawaną przez niego regułę życia. Józef Żarnowiecki, który zmarł w 2004 roku, pozostaje postacią intrygującą i nietuzinkową.