Nad góralskimi chatami zapada noc. Wśród prószącego śniegu sunie barwny korowód kolędników. Są skrzydlate Aniołki, jest rogaty Diabeł oraz równie rogaty i kłapiący szczęką Turoń. W pochodzie idzie też sama Śmierć z ostrą kosą. Wiodący orszak górale pukają do drzwi wielkiej chaty należącej do sołtysa. W środku znajdują ciepło i schronienie. Kolędnicy zaczynają swoje przedstawienie, opowiadając historię Narodzenia Pańskiego. "Pastorałka" powstała wedle scenariusza Leona Schillera. Urodzony w końcu XIX wieku reżyser, krytyk i teoretyk teatralny austriackiego pochodzenia, zasłynął wnikliwymi interpretacjami dramatów Adama Mickiewicza. W latach 1930 - 1932 był kierownikiem artystycznym i reżyserem dramatu w Teatrze Wielkim. W owym okresie sięgnął do wywodzącej się jeszcze z wieków średnich bogatej polskiej tradycji misteryjnej i bożonarodzeniowej. Po długich i żmudnych poszukiwaniach w archiwach, literaturze staropolskiej, dawnych śpiewnikach i kantyczkach zebrał najpiękniejsze kolędy i pastorałki, określane przez niego jako "prawdziwe klejnoty poezji ludowej". Wybitny poeta Czesław Miłosz nazwał dzieło Schillera - równie sięgającym w rdzeń polszczyzny jak "Pan Tadeusz? - . Trudnego zadania przeniesienia"Pastorałki"na szklany ekran podjął się Laco Adamik - twórca telewizyjny i teatralny, mający na swym koncie artystycznym wiele spektakli muzycznych i operowych. W sztuce wzięła udział plejada polskich aktorów, reprezentujących różne pokolenia. Obok Jana Peszka Adamik zaprosił między innymi Danutę Stenkę, Zbigniewa Zamachowskiego oraz Michała Żebrowskiego i Agnieszkę Grochowską. Zgodnie z zachowanymi zaleceniami Schillera wcielają się oni zarówno w opowiadających historię narodzin Chrystusa kolędników, jak też w postacie sprzed dwóch tysięcy lat, takie jak Marię, trzech mędrców czy króla Heroda. Uświetniająca spektakl muzyka to efekt prac Schillera oraz światowej sławy kompozytora Jana Maklakiewicza. W bardzo starannie przygotowanym spektaklu przenikają się dwa plany: realny, w któym wydarzenia rozgrywają się w góralskiej chacie, oraz ten wygenerowany na ekranie za pomocą efektów komputerowych, a nawiązujący do klasycznego malarstwa figuratywnego. Teatr, 81 min, Polska 2006 Autor: Leon Schiller Reżyseria: Laco Adamik Muzyka: Leon Schiller, Jan Maklakiewicz Zdjęcia: Krzysztof Pakulski Scenografia: Andrzej Albin Występują: Borys Szyc (Prologus / Kolędnik), Marcin Przybylski (Pasterz / Kolędnik), Bartek Opania (Pasterz / Kolędnik), Krzysztof Wakuliński(Pasterz / Kolędnik), Paweł Burczyk (Pasterz / Kolędnik), Grzegorz Małecki (Pasterz / Kolędnik / Pachoł), Grzegorz Damięcki (Pasterz / Kolędnik), Michał Konarski (Kolędnik / Pachoł), Michał Żebrowski (Adam / Kolędnik), Zbigniew Zamachowski (Rabin / Kolędnik), Rafał Królikowski (Diabeł / Kolędnik), Aneta Todorczuk (Anioł / Kolędnik), Marta Walesiak (Anioł / Kolędnik), Joanna Kulig (Anioł / Kolędnik), Paulina Chruściel (Anioł / Kolędnik), Monika Ambroziak (Anioł / Kolędnik), Natalia Rybicka (Ewa / Kolędnik), Magdalena Cielecka (Śmierć / Kolędnik), Agnieszka Grochowska (Maria / Synowa Gospodarza), Jan Peszek (Józef / Organista), Robert Gonera (Archanioł Michał / Czeladnik), Mariusz Bonaszewski (Archanioł Gabriel / Syn Gospodarza), Piotr Kozłowski (Kacper / Sąsiad), Piotr Borowski (Melchior / Sąsiad), Rafał Cieszyński (Baltazar / Sąsiad), Marek Barbasiewicz (Bartos / Dziadek), Edyta Olszówka (Karczmarka / Sąsiadka), Jacek Bończyk (Szlachcic / Pasterz / Czeladnik), Janusz R. Nowicki (Chłop / Gospodarz), Marzena Trybała (Chłopka / Gospodyni), Jerzy Zelnik (Herod / Proboszcz), Danuta Stenka (Herodowa / Sąsiadka), Janusz Michałowski (Feldmarszał / Strażak)
Borys Szyc, Marcin Przybylski, Bartosz Opania, Krzysztof Wakuliński, Paweł Burczyk, Grzegorz Małecki, Grzegorz Damięcki, Michał Konarski, Michał Żebrowski, Zbigniew Zamachowski