Opowieść o uszkodzonych i bezpowrotnie zniszczonych w wyniku powodzi obiektach architektonicznych i dziełach sztuki, zarówno sakralnych, jak i tych o charakterze świeckim. Terenem realizacji obrazu jest ziemia kłodzka. Odwiedzimy Kłodzko, w którym pokażemy zdewastowane stare miasto, zabytkowe kamieniczki oraz kościół i klasztor franciszkanów, dotknięty po raz czwarty w swej historii powodzią. Będziemy w Lądku Zdroju, który bodaj najbardziej ucierpiał - do rangi symbolu urasta tu późnogotycki most z figurą św. Jana Nepomucena dosłownie zniesiony przez wody Białej Lądeckiej. Pokażemy zniszczenia substancji zabytkowej w Bystrzycy Kłodzkiej i Stroniu Śląskim. Wykorzystamy również reporterskie materiały z powodzi, a także archiwalia, ukazujące wspomniane miasta przed zniszczeniem i - na przykład - fragmenty realizowanych tam przed laty dokumentów. W filmie wystąpią historycy, przewodnicy, w niektórych przypadkach włodarze miast, jak choćby Tomasz Nowicki - burmistrz Lądka, który jest z wykształcenia historykiem sztuki. Historykiem sztuki jest także narrator filmu, Juliusz Woźny, nota bene - choć wrocławianin - to pochodzący ze zniszczonego Domaszkowa, nieopodal Kłodzka.