Baku 1919 r. Jadwiga Barykowa, skazana na ciężkie roboty, umiera z wycieńczenia. W ogarniętym rewolucyjnym zamętem Baku trwa rzeź ormiańskiej i żydowskiej ludności. Polskie pochodzenie ratuje Cezaremu życie: zostaje zatrudniony do kopania grobów. Wśród zmasakrowanych ciał chłopak znajduje zwłoki ukochanej Aidy. Tragiczne wydarzenia, których jest świadkiem, oznaczają dla niego koniec beztroskiej młodości i naiwnego idealizmu. Cudem uratowany z zawieruchy wojennej ojciec, który walczył w Legionach Polskich, przekonuje Cezarego do wyjazdu z Baku, zapewniając, że tu czeka go śmierć. Pierwszy etap podróży wiedzie do Moskwy, gdzie obaj mężczyźni zdobywają potrzebne dokumenty wyjazdowe. Tam ojciec wyjawia synowi, że faktycznym celem ich podróży jest Polska. Urodzony i wychowany w Baku Cezary jest temu przeciwny: nie odczuwa żadnych związków z ojczyzną rodziców, nie czuje się Polakiem. Zmienia w końcu zdanie, gdy ojciec roztacza przed nim wspaniałą wizję Polski "szklanych domów", kraju powszechnej szczęśliwości i sprawiedliwości, ładu i porządku. Wyczerpanie, choroba i ciężkie warunki wielotygodniowej podróży sprawiają, że Seweryn Baryka umiera. Zgodnie z danym ojcu słowem Cezary kontynuuje jednak podróż do Polski. Wraz z tysiącami uchodźców dociera wreszcie do granicy.
Mateusz Damięcki, Krystyna Janda, Janusz Gajos, Daniel Olbrychski, Karolina Gruszka