Dramat latarnika i jego żony, którzy ratują niemowlę i uznają za swoje. Kiedy po latach matka dziewczynki dowiaduje się, gdzie jest jej córka, stają przed moralnym dylematem. Bohater wojenny Tom Sherbourne przyjmuje posadę latarnika na bezludnej wyspie u wybrzeży Australii. Weteran I wojny światowej wkrótce zakochuje się z wzajemnością w miejscowej dziewczynie, Isabel Graysmark. Para bierze ślub w 1921 roku. Małżeństwo żyje w zgodzie, ale do pełni szczęścia brakuje im potomstwa. To ich największe i do tej pory niespełnione pragnienie. Dwa poronienia w ciągu trzech lat, załamują kobietę, która zaczyna wątpić, że kiedykolwiek będzie mogła się cieszyć macierzyństwem. Isabel popada w głęboką depresję. Ale pewnego dnia wydarza się coś niezwykłego. W pobliżu latarni morskiej na brzeg wyspy zostaje wyrzucona niewielka łódź, a w niej Tom odkrywa martwego mężczyznę i żywe niemowlę. Doskonale zdaje sobie sprawę, że powinien natychmiast zgłosić ten fakt przełożonym, ale Isabel nakłania męża, by nie ujawniał prawdy. Przecież są małżeństwem i mogą uznać niemowlę za swoje, bo w przeciwnym razie dziecko z całą pewnością trafi do sierocińca. Tom ulega namowom żony, w tajemnicy zakopuje na wyspie ciało rozbitka. Przygarniętej dziewczynce "rodzice" nadają imię Lucy. Rodzinna idylla nie trwa jednak długo. Kiedy postanawiają ochrzcić dziecko, Tom udaje się na ląd. Wtedy dowiaduje się o Hannah Roennfeldt, która całymi dniami klęczy przed grobem swego męża i córki Grace, zaginionych na morzu 26 kwietnia 1923 roku. To właśnie tego dnia Tom odnalazł na brzegu wyrzuconą łódkę. Dla małżonków staje się jasne, że "ich" Lucy to w rzeczywistości Grace, której poszukuje zrozpaczona matka. Pod wpływem silnych emocji Tom pisze anonimowy list do Hannah, że jej mąż nie żyje, ale córka została uratowana i pozostaje pod troskliwą opieką. Cztery lata później, Tom, Isabel i Lucy, którzy wiodą szczęśliwe życie, uczestniczą w obchodach jubileuszu latarni. Małżonkowie nawiązują rozmowę z Hannah i jej siostrą Gwen Potts. Okazuje się, że mąż Hannah, Frank, był Niemcem. Wzieli ślub krótko po zakończeniu I wojny światowej. Ich związku nigdy nie zaakceptowała część lokalnej społeczności. Pewnego razu zaatakował go rozwścieczony tłum, musiał uciekać. Zabrał ze sobą córkę. Wciąż targany wyrzutami sumienia Tom wysyła Hannah grzechotkę znalezioną na łodzi przy dziecku. Zabawkę rozpoznaje na rozwieszonych w mieście plakatach jeden ze współpracowników Toma i zawiadamia policję.