Żurawie - od niepamiętnych czasów uchodzą za tajemniczych, płochliwych mieszkańców niedostępnych mokradeł. Nie bez racji, choć tak naprawdę wiodą podwójne życie: wśród bagien zakładają bezpiecznie gniazda, a po okresie rozrodu gromadnie nocują, zaś za żerem wylatują na otwarte pola. Te oferują im wraz z rozwojem rolnictwa coraz więcej kalorycznego pożywienia, np. ziaren kukurydzy. Stąd notowany od lat znaczny wzrost liczby żurawi, a zarazem coraz liczniejsza ich obecność w pobliżu ludzi, nieraz tuż za płotem wiejskich sadyb. Ponieważ dobrze jest zamieszkać jak najbliżej obfitej stołówki, wiele tych ptaków porzuca podmokłe ostępy i gnieździ się na małych oczkach wodnych i bagienkach wśród pól i wiosek. Tu jednak wpadają w pułapkę, bo ich lęgi są narażone na zniszczenie przez psy i lisy. Czy nie powinny więc wrócić do naturalnych, bagiennych ostoi? Ta kwestia nurtuje "Tańczących z naturą", a zarazem jest okazją do podpatrzenia zarówno efektownych godów, jak i jesiennych zlotów tych największych naszych ptaków.