Wyciągam papier z szuflady. I oto poranek nastaje, słońce zalewa pokój, służąca wnosi poranną kawę, bułeczki, a ja, pośród tych form błyszczących, cyzelowanych, zaczynam pisać pierwsze stronice dzieła. Mojego, własnego, takiego jak ja. Identycznego ze mną i wynikającego wprost ze mnie. Dzieła suwerennie przeprowadzającego własną rację moją przeciwko wszystkiemu i wszystkim! Jerzy Jarocki, wybitny inscenizator dramatów dwudziestego wieku wystawianych na deskach teatrów krajowych, między innymi w Warszawie, Wrocławiu i Krakowie oraz w Monachium, Zurychu i Amsterdamie, reżyser Teatru TV, profesor krakowskiej PWST, czyta Gombrowicza. Czyta Dziewictwo i Ferdydurke, Iwonę, księżniczkę Burgunda i Operetkę wraz z jej pierwszą, niepublikowaną wersją, czyta Dzienniki wielkiego mistrza powieści, dramaturga i eseisty, a także tom Gombrowicz w Europie pióra żony artysty, Rity Gombrowicz. W scenicznej opowieści zbudowanej z mozaiki tekstów Jarocki przedstawia duchową biografię pisarza. W starannie wybranych utworach i ich fragmentach szuka śladów Gombrowiczowskich zmagań z własną tożsamością, świadectw dramatycznej walki twórcy o prawo do suwerennego wyboru swych postaw, sądów, przekonań i ich wyrażania, prezentuje zapiski z batalii pisarza o godne miejsce dla własnego ja pomiędzy ludźmi. Na przykładzie losów zmarłego w 1969 roku mistrza pióra reżyser ukazuje tajemnicę, zagadkowość i jednocześnie kruchość każdego ludzkiego życia, nadając w ten sposób biografii Witolda Gombrowicza wymiar uniwersalny. Prapremiera teatralnej wersji spektaklu odbyła się w maju 2004 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie.