Jeśli dwie postaci sceniczne nie powinny się spotkać, to autor natychmiast powinien takie spotkanie zaaranżować, twierdził klasyk gatunku, Georges Feydeau (1862 - 1921). Jego farsa "Dudek" jest koronnym dowodem słuszności tych słów. Feydeau, obok Labiche'a najpopularniejszy i najpłodniejszy twórca repertuaru paryskich teatrów bulwarowych, nader zręcznie posługiwał się kalamburami, dowcipem słownym i sytuacyjnym, nieustającym qui pro quo. Kilkoma zdecydowanymi kreskami szkicowal wyraziste postaci, tworzył sytuacje zawiłe i absurdalne, za to nieodparcie komiczne. W spektaklu Jerzego Antczaka z 1964 roku wystąpiła plejada komediowych aktorów.