Teatr, 71 min, Polska 2007 Autor: Rebecca Lenkiewicz Tłumaczenie: Anna Wołek Reżyseria: Piotr Trzaskalski Zdjęcia: Piotr Śliskowski Muzyka: Wojciech Lemański Aktorzy: Halina Łabonarska (Lili), Edyta Olszówka (Judyta), Monika Buchowiec (Róża), Katarzyna Kołeczek (Monika), Marcin Dorociński (Jan), Wojciech Wysocki (Patryk), Cezary Kosiński (Grzegorz) Pierwsza sztuka Rebeki Lenkiewicz, angielskiej aktorki i dramatopisarki młodego pokolenia, wystawiona na londyńskim West Endzie. Napisana w 2002 roku, miała swoją premierę w lipcu 2004 roku w Teatrze Narodowym w Londynie. Od razu została zauważona przez krytykę i zdobyła prestiżową nagrodę teatralną Evening Standard Award dla najlepszej sztuki roku. To momentami zabawna, momentami sentymentalna opowieść o miłości, o jej poszukiwaniu, a także o obawach i lękach wynikających ze strachu przed ośmieszeniem, odtrąceniem czy odejściem ukochanej osoby. Tytuł zaczerpnięty został z Psalmu 22, deklamowanego przez jedną z bohaterek. "Nocną porą" to historia trzech pokoleń jednej rodziny z nadmorskiego angielskiego miasteczka zgromadzonych pod jednym dachem. Najstarsze reprezentuje ekscentryczna babcia, Lily, której zostało niewiele życia, ale która wciąż usiłuje z tego życia czerpać pełnymi garściami: kocha bliskie towarzystwo mężczyzn, uwielbia tańczyć i uwodzić. Pokolenie średnie to zięć Lili, Patryk, alkoholik, który już nawet nie próbuje walczyć ze swoim nałogiem. Porzucony przed laty przez żonę, pogrążył się w pijaństwie, nie potrafiąc pogodzić się z zaistniałą sytuacją. Jeszcze mocniej odejście matki odczuły jego trzy córki: w swoim pojęciu niepotrzebne, niegodne miłości, a jednocześnie tak rozpaczliwie jej spragnione. Ich uczuciowej pustki nie jest im w stanie zapełnić Lili, mimo całego jej oddania. Judyta, Róża i najmłodsza Monika boją się zaangażować ze strachu przed kolejnym rozstaniem, upokorzeniem. Życie całej rodziny zmienia się wraz z pojawieniem się w ich domu młodego, przystojnego aktora, Jana, odtwórcy roli Yeatsa w nowym filmie kręconym w okolicy. Jan kwateruje tam tymczasowo, dopóki nie przeniesie się do hotelu. Zauroczona nim Lili postanawia go zdobyć trochę dla siebie, a trochę dla swojej pięknej wnuczki Róży. Dziewczyna pozwala jednak przybyszowi skonsumować nową znajomość tak szybko, jak to tylko możliwe, nie dopuszczając do rozwoju uczucia, choć jednocześnie pragnie trwalszego związku. Ale tak łatwo ją zranić, tak głęboko odcisnęła się na niej trauma z dzieciństwa. Z lęku przed życiem i miłością rozpadł się także związek najstarszej z sióstr, 30 - letniej Judyty, z Grzegorzem, lecz w przeciwieństwie do niej chłopak nie zamierza tak łatwo się poddawać. Odwiedza Judytę w bibliotece, gdzie dziewczyna pracuje, dając jej jasno do zrozumienia, że wciąż ją kocha, tęskni, pożąda. Pewnego wieczoru Judyta przeprowadza poważną rozmowę z ojcem, który nagle zakochał się w kelnerce, a później - sama mocno wstawiona - budzi się w łóżku Grzegorza, wciąż niezmiennie czułego i troskliwego. Dziewczyna uświadamia sobie, że niepotrzebnie go odtrąca. Wzmocniona wewnętrznie decyduje się na ważny krok: postanawia odwiedzić w Londynie niewidzianą od 10 lat matkę, której nieobecność położyła się tak głębokim cieniem na życiu domowników. Pełna nadziei, ale i obaw rusza w podróż. Wraca niebawem, próbując udawać, że wizyta bardzo się udała. Prawda jest dużo smutniejsza, ale ma w sobie moc wyzwalającą.