Trzymający w napięciu kryminalny film z misternie budowaną intrygą i przeplatającymi się wątkami: politycznym i miłosnym. Za podstawę scenariusza posłużyła wydana w 2007 r. powieść pod tym samym tytułem Zygmunta Miłoszewskiego, publicysty, autora znanych także w świecie książek kryminalnych. Biorąc na warsztat "Uwikłanie" twórcy na potrzeby swego filmu dokonali paru zmian w stosunku do literackiego pierwowzoru, jak choćby przeniesienie akcji z Warszawy do Krakowa czy zastąpienie prokuratora Teodora Szackiego, atrakcyjną panią prokurator, Agatą Szacką. Fabularny wątek "Uwikłania" koncentruje się wokół mrocznej tajemnicy morderstwa jednego z uczestników terapii grupowej, będących w na wpół hipnotycznym transie. Kto zabił? To pytanie długo pozostaje bez odpowiedzi. Mnożą się domysły, wychodzą na jaw kolejne tajemnice, pojawiają się nowe tropy. W kryminalny wątek może być uwikłanych wiele osób. Śledztwo prowadzą: pani prokurator Szacka i komisarz Smolar, których łączą nie tylko relacje służbowe, ale również bliższa znajomość z przeszłości, która będzie miała swój ciąg dalszy. Film rozpoczyna scena kręcona na zamku w krakowskich Przegorzałach. W weekend odbywa się osobliwa sesja terapeutyczna, podczas której prowadzący, znany psychoterapeuta Cezary Rudzki, ma zastosować tzw. ustawienia rodzinne. Ta metoda polega na współudziale innych uczestników terapii, obcych ludzi, którzy wcielają się w członków rodziny danego pacjenta, odtwarzają relacje rodzinne, starają się wyzwolić ukryte emocje. Rudzki przerywa nagle sesję, każe uczestnikom wrócić do swoich pokoi i umawia się z nimi na następny dzień, na ósmą rano. Wszyscy stawiają się punktualnie, brakuje jedynie Henryka Telaka, który przeżywa trudny okres w swoim życiu. To on był poddany bezpośredniej terapii. Jego 20 - letnia córka popełniła samobójstwo, a pół roku po jej śmierci rodzina dowiedziała się o poważnej chorobie syna. Okazuje się, że ostatniej nocy Telak nie spał w swoim pokoju, jego łóżko jest nietknięte. Druga uczestniczka terapii znajduje go w kałuży krwi w kuchni na podłodze, z nożem wbitym w twarz. Na miejscu zdarzenia jest komisarz Sławomir Smolar i cała ekipa dochodzeniowa, a wkrótce pojawia się pani prokurator Agata Szacka. Od razu widać, że tych dwoje kiedyś łączyło coś więcej niż zwykłe służbowe relacje. Szacka jest mężatką, ma 10 - letnią córkę. Żonaty jest również Smolar, ale jego małżeństwo przeżywa kryzys. Rozpoczynają się przesłuchania. Nikt z biorących udział w terapii grupowej nie może opuścić zamku. Śledczy biorą pod uwagę samobójstwo, ale także morderstwo na tle rabunkowym. Telak mógł przypadkowo natknąć się na włamywacza i dlatego musiał zginąć. Do zamku zostaje wezwana wdowa po Telaku. To zimna i wyrachowana kobieta, nie okazuje żadnych emocji, z pogardą odrzuca wręczony jej przez panią komisarz numer telefonu do Ośrdka Pomocy Rodzinom Przestępstw. Nie potrzebuje żadnego wsparcia, zabiera tylko auto męża i szybko odjeżdża.