Film dokumentalny, w którym filmowiec John Hyatt rozmawia z dziećmi, rodzicami i ekspertami o wpływie i przerażających konsekwencjach ciągłego spędzania czasu przed ekranem smartfona w dzisiejszym świecie. Firmy technologiczne zatrudniają psychologów behawioralnych, którzy świadomie projektują uzależniające urządzenia. Można to porównać, do uzależnienia od narkotyków. Rezonans magnetyczny daje wyniki podobne do kokainisty na haju. Uzależnienie od internetu to zagrożenie dla stanu zdrowia społeczeństwa. Otwierający oczy film o tym, jak smartfony i media społecznościowe zmieniają świat, w którym żyjemy i jak wpływają na umysły dzieci i dorosłych. Film skupia się na dobrym samopoczuciu dzieci. Pewien psycholog obawia się, że nuda i błądzenie umysłowe, tak ważne dla pielęgnowania kreatywności, znikają z życia dzieci. W Kalifornii, w szkole, gdzie czesne wynosi 40 000 dolarów rocznie, technologia jest zabroniona u dzieci poniżej 14. roku życia, a zamiast tego zachęca się je do wspinania się na drzewa. Psycholog Jean Twenge, bada korelację między używaniem smartfonów a rosnącym poziomem depresji, samookaleczeń i samobójstw wśród nastolatków. To bardzo uzależniające, kompulsywne zachowanie. Pójdźmy na zebranie, do restauracji lub na lotnisko. Zobaczymy setki osób przykutych do ekranów i niezwracających uwagi na otoczenie. Wpływa to na relacje międzyludzkie. Na nasze życie osobiste. Na naszą zdolność koncentracji, naszą osobowość. To jak pracujemy i jacy naprawdę jesteśmy. Nie musimy uczniom, zwłaszcza szkół wyższych, odbierać komórek. Ograniczamy korzystanie z nich. Dwie godziny dziennie nie spowoduje poważnych zmian w mózgu. Wystarczą, żeby napisać do znajomych, zajrzeć do mediów społecznościowych, obejrzeć zabawny filmik, a potem wrócić do życia. To dobra rada dla każdego. Nastolatków, rodziców, dorosłych, wszystkich. Dużym wyzwaniem dla nas wszystkich jest nauczenie się, jak korzystać z tych technologii w rozważny i przemyślany sposób.