Po wydostaniu się z lochów wiedźmin Geralt i Jaskier znajdują schronienie u gospodarza. Bard, pamiętając o podziemnych skarbach, wraca do katakumb, narażając się na niebezpieczeństwo pożarcia przez skrzydlate potwory. Atakującą go gadzinę odpędza za pomocą srebnych monet i zabiera trochę złota. Już on najlepiej wie, jak pożytecznie wydać te pieniądze. Pod nieobecność Jaskra do zagrody przyjeżdża dwoje elfów. Okazuje się, że to starzy znajomi z krańców świata, Galarr i Toruviel. Mimo dawnych konfliktów wiedźminowi udaje się nawiązać z nimi nić porozumienia. Tymczasem powraca Jaskier, strojny jak paw. Śpiewak oprócz żywności dla elfów i swojej ukochanej lutni przywozi odzyskane miecze Geralta. Jaskier wpada na pomysł, jak pomóc głodującym elfom. Uzbrojony już wiedźmin wchodzi do lochów i stacza walkę ze skrzydlatymi potworami. Wiedźmin i bard rozstają się. Geralt wędruje od miasta do miasta, poszukując Ciri, lecz także swojej tożsamości. Wątpiąc w odnalezienie swojego Dziecka Przeznaczenia, powraca na wiedźmiński szlak. W ruinach zamczyska ratuje od śmierci przygodnie spotkanego kupca. Wiedźmińskim Prawem Niespodzianki Geralt zobowiązuje znajdującego się w tarapatach Yurgę, by ten oddał mu w zamian za ocalenie życia to, co zastanie w domu, a czego się nie spodziewał. Poranionego i mocno krwawiącego po starciu z potworami Geralta Yurga wiezie do swego domu. Po drodze spotykają uzdrowicielkę, Visennę, która troskliwie opiekuje się chorym, lecząc ciężkie rany. Yurga i wieziony na wozie Geralt docierają w końcu do domu kupca. Ten jest gotów dopełnić przysięgi danej, gdy był w potrzebie. Oprócz dwóch synów Yurgi, w domu czeka przygarnięta w zawierusze wojennej dziewczynka. Przeznaczenie się wypełnia.