Państwo Jankowscy wychodzą z wizytą. Paweł, który kategorycznie odmówił odwiedzenia cioci, za karę zostaje w domu i ma podczas nieobecności rodziców przemyśleć swoje postępowanie i charakter. Chłopak przypomina sobie rozmaite sytuacje ze swojego życia. Dochodzi do wniosku, że to "starzy" są beznadziejni - czepiają się o wszystko, gadają o rzeczach nieważnych, kierują się nie logiką, ale utartymi schematami. A w ogóle to oni - starzy - sprowadzili na świat demograficzny wyż, którego tak nie lubią. Po powrocie państwo Jankowscy zastają w domu pobojowisko. Widzą otwartą lodówkę, zachlapaną łazienkę, wyciągnięty koniak - co prawda nienaruszony, drzwi pomazane hasłami, które pomagały Pawłowi zastanawiać się nad sobą. Tego rodzice się nie domyślają - konstatują, że to pokolenie w ogóle nad niczym się nie zastanawia.