Zdesperowane, nastoletnie rodzeństwo napada na lombard. Uciekając z łupem, trafiają na przechodzący ulicą patrol policji. Bez zastanowienia wpadają do sąsiadującego z lombardem sklepu z lampami. Wszystkim obecnym każą położyć się na podłodze, co nie dzieje się bez przeszkód. Już w tej pozornie prostej czynności dają się poznać zakładnicy. Każdy z nich ma inny problem i inny sposób podejścia do sprawy. Młodzi przestępcy i zakładnicy tkwią w zamkniętym sklepie, otoczeni policją, która apeluje o rozsądek i poddanie się przestępców. Ci jednak nie mają takiego zamiaru. Jeśli ich żądania zostaną spełnione, żadnemu z zakładników nie stanie się krzywda. Wspólnie spędzony czas coraz bardziej ośmiela we wzajemnej relacji obie strony. W końcu wszyscy w sklepie jadą w wielu sprawach na tym samym wózku, więc takie decyzje, jak co mają zjeść, czego się napić, podejmują już razem. Kiedy pojawia się pomysł zażądania samochodu, którym będą chcieli uciec przestępcy, okazuje się, że większość zakładników również chce wziąć udział w tej ucieczce, bowiem zaczynają dostrzegać pewne korzyści dla siebie, nieoczekiwanie płynące z tej wyjątkowej sytuacji, która wcale nie musi oznaczać straty, a wręcz odwrotnie. A im dłużej to potrwa, tym lepiej.