Portret Zbigniewa Makowskiego, jednego z najważniejszych polskich artystów XX wieku. 88 letni artysta malarz, surrealista, którego prace znajdują się w polskich i zagranicznych kolekcjach sztuki. Miał kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida oraz Nagrodę im. J. Cybisa. Makowski urodził się w 1930 w Warszawie. W 1956 ukończył warszawską ASP, w pracowni Kazimierza Tomorowicza, zapomnianego już dzisiaj twórcy, którego do dziś uważa za swojego mistrza. W latach 60 - tych komponował swe obrazy ze znaków magicznych, symboli i rekwizytów, także sentencji i dłuższych tekstów, które wykonane na podłożu z pergaminu sprawiają wrażenie stron wyjętych z tajemnych ksiąg. W latach 70 - tych i 80 - tych malował ezoteryczno - magiczne pejzaże, przedstawiające zazwyczaj fragmenty antycznej architektury, ponad którymi unoszą się symbole.