Teatr, Polska 2008 Scenariusz i reżyseria: Paweł Woldan Występują: Artur Żmijewski, Tomasz Kot, Henryk Talar, Marian Opania, Jacek Braciak, Agata Buzek, Maria Peszek, Teresa Lipowska, Olgierd Łukaszewicz "Wójcik Józef, urodzony we wsi Gałki w 1934 roku. Dziesięciokrotnie karany, dziewięć odsiadek. Pierwszy wyrok - za buntowanie dzieci przeciwko usuwaniu symboli religijnych ze szkół. Następny - za nielegalne zgromadzenia, czyli odprawianie mszy w domach. Twardziel. Kombatant! Chciałby pewnie zostać męczennikiem za wiarę. Pupilek prymasa. Od dwóch lat dziekan przy katedrze. Przyciśnij go. W czerwcu w Częstochowie ma się odbyć jakiś zjazd czarnych. Będzie Wyszyński, będzie ten kardynał, no, jak mu tam, Wojtyła. Ciekawe, co knują. Zajmij się tym!" W 1957 roku profesor Leonard Torwirt, artysta malarz, konserwator zabytków i scenograf stworzył wierną kopię cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Przewieziona przez prymasa Wyszyńskiego do Rzymu i pobłogosławiona przez Piusa XII wróciła do kraju, by rozpocząć długą pielgrzymkę po parafiach całej Polski. Owe peregrynacje były najważniejszym punktem przygotowań społeczeństwa do obchodów Millenium - rocznicy Tysiąclecia Chrztu Polski. Władze komunistyczne nie mogły ścierpieć tych wędrówek. Milicjanci i funkcjonariusze SB zatrzymywali procesje, blokowali drogi, szykanowali pątników, by wreszcie we wrześniu 1966 roku aresztować malowidło i przewieźć je pod konwojem na Jasną Górę. Odtąd miało bezwzględny zakaz opuszczania miejsca swego odosobnienia. Przed częstochowskim klasztorem stał posterunek Służby Bezpieczeństwa kontrolującej wszystkie wyjeżdżające samochody, w tym także auto prymasa Polski. Zmiany na szczytach władzy w 1970 roku nie odmieniły losu obrazu. Po kraju nadal wędrowała pusta, pozbawiona płótna rama. W czerwcu 1972 roku na trasie pielgrzymki znalazł się Radom. Właśnie w tamtejszej parafii Opieki Najświętszej Marii Panny wikarym był bohater filmu, inwigilowany, zatrzymywany, przesłuchiwany, wielokrotnie skazywany i więziony Józef Wójcik. To właśnie on, w niemal absolutnej konspiracji, choć za przyzwoleniem prymasa, dokonał zuchwałego wykradzenia malowidła z jasnogórskiego klasztoru. Wstrząśnięci rozbojem, niewtajemniczeni dotąd w akcję paulini zgłosili zaginięcie obrazu prokuraturze. Tymczasem częstochowska Madonna, nareszcie wolna, przyjmowała adorację prymasa, licznych purpuratów i wielotysięcznych rzesz wiernych zgromadzonych w Radomiu. Dzięki prezentowanej przez Scenę Faktu, nie mającej precedensu w dziejach Kościoła akcji księdza Wójcika, obecnie infułata w Suchedniowie, malowidło Matki Boskiej Częstochowskiej powróciło na szlak nawiedzania. Peregrynacja kopii obrazu Jasnogórskiej Pani po polskiej ziemi trwa do dzisiaj.