Bohaterka filmu, Mia Hall, jest młoda i utalentowana, marzy o karierze wiolonczelistki. Mieszka w Portland, w stanie Oregon, ze swoimi rodzicami Dennym i Kat oraz z młodszym bratem Teddym. Miłość do muzyki odziedziczyła po ojcu, który w młodości grał w zespole i po matce, punkrockowej dziewczynie. Także jej chłopak z lat szkolnych, Adam, był muzykiem, grał na wiolonczeli. Mia czeka na wyniki ze słynnej nowojorskiej szkoły muzycznej Julliard. Wszystko się jednak zmienia w życiu utalentowanej Mii po wypadku samochodowym na śliskiej drodze. Ranna dziewczyna zapada w śpiączkę. Kiedy opuszcza swoje ciało, widzi siebie leżącą na śniegu, a wokół załogę karetki pogotowia, próbującą ją ratować. Zawieszona między życiem a śmiercią, musi zdecydować, po której stronie chce zostać. Zdaje sobie sprawę, że jeśli się obudzi, czeka ją zupełnie inne życie, niż sobie zawsze wyobrażała. Przewieziona do szpitala Mia, nadal pozostaje w letargu. Słyszy głos pielęgniarki, która szepcze jej do ucha, że musi sama dokonać wyboru. Retrospektywne ujęcia znowu pokazują bohaterkę w przeszłości. Widz śledzi rozwój jej znajmości z Adamem, ich zacieśniające się relacje i pierwsze zbliżenie. Potem było rozstanie, które dziewczyna bardzo przeżyła. Nadal nieprzytomną ofiarę wypadku odwiedzają w szpitalu jej przyjacółka Kim oraz Adam. Pielęgniarka nie wpuszcza ich jednak, bo nie są członkami rodziny. Ale ona obserwuje wszystkie zdarzenia rozgrywające się wokół. Dowiaduje się, że jej rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Została sierotą, kiedy się obudzi, będzie sama. Wypadku nie przeżył także jej brat, Teddy. Kiedy Adamowi udaje się w końcu dotrzeć do Mii, próbuje jak najszybciej przekazać jej dobrą wiadomość, że została przyjęta do wymarzonej szkoły muzycznej. Obiecuje, że pojedzie z nią do Nowego Jorku. Śpiewa piękną piosenkę, która napisał specjalnie dla niej.