Pieniński Park Narodowy został założony w 1932 r. i zajmuje najcenniejsze pod względem krajobrazowym i przyrodniczym obszary Pienin właściwych: masyw Trzech Koron, Pieniny Czorsztyńskie, Pieninki oraz przełom Dunajca.
Jest on jednym z 23 parków narodowych występujących na terenie Polski, a zarazem najstarszym i najmniejszym z nich – jego powierzchnia wynosi zaledwie 2 346 ha, a otulina 2 682 ha. Powstał wraz ze swoim odpowiednikiem (PIENAP) na Słowacji w 1932 r. Oprócz tego, że był utworzony jako pierwszy park narodowy w Polsce, jest także pierwszym w Europie (a drugim na świecie) międzynarodowym obszarem chronionym.
Unikatowe rośliny
Pieniński Park Narodowy zachwyca bogactwem flory i fauny. Rośnie tam ponad tysiąc gatunków roślin naczyniowych, w tym także gatunki endemiczne, czyli takie, które nie występują nigdzie indziej. Na jego terenie występują również rośliny górskie; mimo że Pieniny mają niedużą wysokość, znajdziemy ich aż 167 gatunków. Opisano też ponad 400 gatunków glonów, 230 gatunków mchów, 550 gatunków grzybów kapeluszowych, ponad 400 gatunków porostów i ciągle odnajdowane są nowe przypadki. Osobliwościami, które na terenie Polski występują wyłącznie w Pieninach, są także: pienińska odmiana bylicy piołunu, chaber pieniński, złocień Zawadzkiego czy jałowiec sabiński.
Zarówno w samym sercu lasu, jak i na jego obrzeżach zakwitają: śnieżyczka przebiśnieg, pierwiosnek lekarski i pierwiosnek wyniosły, lepiężniki, żywiec gruczołowaty, miesiącznica trwała. Bardzo ciekawe i bogate gatunkowo są powstałe w wyniku wielowiekowej działalności człowieka łąki pienińskie. Z rzadszych roślin występują liczne tutaj gatunki storczyków, m.in. dwulistnik muszy, storczyk szerokolistny, storczyk bzowy czy storczyk męski.
Ponad siedem tysięcy gatunków zwierząt
Różnorodność warunków środowiskowych w Pienińskim Parku Narodowym sprawia, że świat zwierząt również jest niezwykle ciekawy. W Pieninach naliczono ich ponad siedem tysięcy gatunków, w tym około 235 gatunków kręgowców. Na terenie parku spotkacie między innymi: borsuka, dzika, jelenia, rysia i sarnę. Co więcej, dzięki występowaniu jaskiń swoją obecnością mogą zaszczycić turystów także nietoperze (15 gatunków). Najliczniejszy wśród nich jest rzadki już w Europie podkasaniec mały. Spacerując po Pienińskim Parku Narodowym, można natknąć się również na mysz małooką, reprezentującą element fauny stepowej. W latach 1955–1959 doliczono się ok. 160 gatunków ptaków, takich jak np. nagórnik zwyczajny, kopciuszek zwyczajny czy bocian czarny.
Ciekawostki
– Przy głównych wejściach na teren obszaru chronionego znajduje się pięć pawilonów Pienińskiego Parku Narodowego. Są to miejsca, w których można zaczerpnąć informacje na temat fauny i flory Pienin.
– Aby zachować różnorodność przyrodniczą i kulturową, na hali Majerz utrzymuje się tzw. kulturowy wypas owiec.
– Z kolei dla zachowania bioróżnorodności Pienin bardzo ważną rolę odgrywają łąki, które z tego względu są systematycznie koszone.
Więcej o Pienińskim Parku Narodowym można dowiedzieć się, oglądając trzeci odcinek programu „Polskie parki narodowe” na platformie TVP VOD.
Serdecznie zapraszamy.
AZG
