Pierwszy dzień wiosny. Dlaczego w tym roku wypada wcześniej niż zwykle?

Choć pierwszy dzień wiosny ma swoją stałą datę w kalendarzu, są jeszcze inne terminy, które wyznaczają początek tej pory roku. Jeden z nich już za nami – 1 marca rozpoczęła się wiosna meteorologiczna. To umowna data przyjęta przez meteorologów i badaczy klimatu dla celów statystycznych i prowadzenia pomiarów porównujących tożsame okresy.

Wiosna astronomiczna przychodzi nieco później, w dniu równonocy wiosennej, który na półkuli północnej przypada w okresie między 21 a 22 marca (dla półkuli południowej jest to termin między 23 września a 22 grudnia). Jako że mamy teraz rok przestępny, liczący 366 dni, nastąpi to dzień wcześniej, a zatem 20 marca.

Od tej magicznej daty dni zaczną się wydłużać, a noce będą stawać się coraz krótsze. Ten stan potrwa aż do przesilenia letniego, które w tym roku przypada ok. 20 czerwca, na dwa dni przed kalendarzowym początkiem lata.

Obserwatorzy natury wyróżniają też wiosnę termiczną, która zależna jest od średniej temperatury dobowej. W tym okresie termometry wskazują od 5 do 15 stopni Celsjusza. Powszechnie funkcjonuje również pojęcie wiosny fenologicznej – jej nadejście sygnalizują z kolei zmiany w przyrodzie: pojawienie się pierwszych kwiatów, rozwój liści czy przylot ptaków z ciepłych krajów.

Jednymi z najbardziej wyczekiwanych zwiastunów wiosny są bociany. Pierwsze z nich zdążyły wrócić już do Polski. Jak podał Mazurski Park Krajobrazowy, wydarzyło się to 27 lutego w Krutyni.

Pierwszy dzień kalendarzowej wiosny niemal zbiega się z początkiem astronomicznej wiosny i wypada 21 marca. Ostatnie tchnienie wiosna wyda zaś 21 czerwca, czyli pierwszego dnia astronomicznego lata.