Niedźwiadek Albaert i koledzy. Jak wyglądały dotychczasowe maskotki Euro?

Wydarzenia EURO 2024 obejrzysz online w TVP VOD

Mistrzostwa Europy w piłce nożnej to jedna z najważniejszych piłkarskich imprez w kalendarzu. Jest okazją nie tylko do zobaczenia najlepszych europejskich graczy na boiskach i kibicowania swoim krajom, ale także do wspólnego świętowania z kibicami z całego kontynentu. Od 1980 r. każda edycja turnieju ma swoją unikalną maskotkę, która symbolizowała ducha danego kraju-gospodarza. Promowała także takie wartości jak: sportowa rywalizacja, przyjaźń i jedność oraz, dzięki wyglądowi rodem z bajek, zachęcała najmłodszych do gry w piłkę nożną.

Niedźwiadek Albaert, czyli maskotka Euro 2024, jest ubrany w strój piłkarski w kolorowych barwach i nawiązuje do ponadpokoleniowej zabawki – pluszowego misia, który podobno pochodzi właśnie z Niemiec. Jego imię stanowi połączenie niemieckiego imienia Albert ze słowem „Bär”, które oznacza właśnie „miś”. Albaert ma być zabawną i sympatyczną postacią, inspirującą najmłodszych do gry w piłkę nożną, ale także, dzięki sentymentowi, jaki wzbudza u starszych osób, ma zjednoczyć kibiców z całej Europy i promować takie wartości jak fair play i przyjaźń.

Kim byli poprzednicy niedźwiadka i co symbolizowali? Oto wszystkie maskotki mistrzostw Europy w piłce nożnej mężczyzn.

Pierwsza maskotka mistrzostw Europy pojawiła się w 1980 r. we Włoszech. Wybrano na nią Pinokia – znanego na całym świecie bohatera włoskiej literatury dziecięcej, stworzonego przez Carlo Collodiego. Drewniany chłopczyk miał symbolizować radość z gry i włoskie dziedzictwo narodowe. U jego boku znajdowała się piłka, a na głowie nosił papierowy kapelusz z napisem „Europa 80”. Jego nos miał kolory włoskiej flagi.

W 1984 r. Francja zaprezentowała maskotkę o imieniu Péno. Był to biały kogucik, a więc narodowy symbol Francji, ubrany w strój piłkarski w barwach francuskiej flagi. Péno symbolizował odwagę, waleczność i ducha sportu. Nawiązywał także do tradycyjnych francuskich wartości, takich jak determinacja i duma narodowa. Kogucik pojawiał się na licznych pamiątkach z imprezy i materiałach promocyjnych.

Maskotką Euro 1988 w Niemczech był Bernie – uśmiechnięty królik ubrany oczywiście w strój piłkarski. Na jego czarnej koszuli widniała nazwa UEFA, miał także czerwone spodenki, żółte skarpetki i białe opaski na głowie i nadgarstkach. Symbolizował szybkość, zwinność i energię, cechy ważne dla każdego piłkarza. Jego sympatyczny wygląd miał na celu przyciągnięcie młodszej publiczności do oglądania turnieju. Bernie był obecny na stadionach, zabawiając kibiców z całego świata, w tym także obecne na trybunach dzieci.

Szwedzi na swoją maskotkę w 1992 r. również wybrali króliczka. Zwierzątko miało na imię Rabbit i było ubrane w strój piłkarski w żółto-niebieskich barwach gospodarza. Podobnie jak poprzednik symbolizował dynamikę i energię graczy. Jego prosty, acz uroczy design odzwierciedlał także skromność i efektywność szwedzkiej drużyny. Rabbit stał się popularny wśród dzieci, często goszcząc w mediach i na stadionach.

W 1996 r. Anglia zaprezentowała Europie maskotkę o imieniu Goaliath. Był to lew, symbol narodowy kraju, ubrany w strój piłkarski. Goaliath reprezentował odwagę, siłę i niezłomność, cechy, które przypisywano angielskiej drużynie piłkarskiej. Jego potężna postura i determinacja miały motywować zawodników do gry, a kibiców do wspierania swoich zespołów.

Euro 2000 było pierwszym turniejem organizowanym przez dwa kraje – Belgię i Holandię. Maskotką tego turnieju był Benelucky, który łączył cechy lwa i diabła, a zatem dwóch symboli państw-gospodarzy. Jego imię pochodzi od Beneluksu – regionu składającego się z trzech sąsiadujących ze sobą monarchii: Belgii, Holandii i Luksemburga. Postać uosabiała współpracę, jedność i przyjaźń między oboma krajami. Jego unikalny i barwny wygląd przykuwał uwagę podczas licznych wydarzeń związanych z piłkarskim świętem.

Maskotką Euro 2004 w Portugalii był Kinas, chłopiec ubrany w strój piłkarski. Kinas symbolizował młodość, entuzjazm i marzenia młodych piłkarzy. Jego postać nawiązywała do dziecięcej pasji do piłki nożnej i radości, jaką najmłodsi czerpią z gry. Chłopiec był obecny na stadionach, w mediach i kampaniach promocyjnych, inspirując młodych kibiców do aktywnego spędzania czasu i uprawiania sportu.

Euro 2008 ponownie odbywało się na stadionach piłkarskich w dwóch krajach – Austrii i Szwajcarii. W związku z tym maskotką imprezy po raz pierwszy był duet – Trix i Flix, a więc bliźniacze postacie ubrane w biało-czerwone stroje piłkarskie obu drużyn narodowych, które symbolizowały współpracę i wspólne dążenie do celu. Ich sympatyczny wygląd miał motywować kibiców do wspierania swoich drużyn. Ciekawym elementem ich wyglądu były bujne i spiczaste czupryny, które miały przypominać Alpy.

W 2012 r., gdy turniej organizowały Polska i Ukraina, maskotki ponownie były dwie. Slavek i Slavko byli dwoma młodymi piłkarzami ubranymi w narodowe barwy obu krajów. Symbolizowali przyjaźń i współpracę pomiędzy oboma krajami. Ich nowoczesny wygląd w połączeniu z tradycyjnymi barwami narodowymi miał zachęcić młodych kibiców do pogłębiania wiedzy na temat państw-gospodarzy turnieju.

Co ciekawe, o wyborze ich imion zdecydowali kibice z obu państw. W głosowaniu Slavek i Slavko wygrali z Siemką i Strimką oraz Klemkiem i Ladką.

Maskotką Euro 2016 we Francji był Super Victor, młody chłopiec ubrany w strój piłkarski z numerem 16 i pelerynę superbohatera, podkreślającą jego supermoce, którymi było przemieszczanie się ze stadionu na stadion w mgnieniu oka. Maskotka symbolizowała młodość, energię i nadzieję na przyszłość. Miała także inspirować młodych kibiców do marzeń i dążenia do obranych celów. Super Victor został wybrany w rekordowo popularnym internetowym głosowaniu. Ponad 100 tys. osób zdecydowało, że to właśnie chłopiec z odległej, małej wioski powinien zostać symbolem imprezy.

Euro 2020 odbywało się na stadionach w aż 11 europejskich miastach. Jego maskotką był roześmiany chłopiec o imieniu Skillzy, inspirowany kulturą freestyle footballu. Miał uosabiać kreatywność i technikę, które stanowią niezbędne cechy współczesnych piłkarzy. Jego zadaniem było także promowanie nowoczesnych form piłki nożnej i zachęcanie młodych kibiców do eksplorowania różnych form uprawiania futbolu.