Pewnego zimowego ranka 1944 r. Broniś przynosi wiadomość o śmierci Kazimierza. Jeszcze długo po jego pogrzebie Maryśka nie może dojść do siebie. Wpada w głęboką depresję. Zamknięta w swoim pokoju jest całkowicie obojętna na to, co dzieje się wokół niej. Wiosną 1945 r. Józia, Wandzia i Janeczka urządzają w stodole w Juryszkach prowizoryczny szpitalik dla rannych polskich partyzantów. Gieniusia nie może dłużej patrzeć na matkę pogrążoną w beznadziejnej rozpaczy i bezruchu. Zmusza ją do wstania z łóżka, pokazuje szpital. Ale widok partyzantów wywołuje w Maryśce atak szaleństwa. Chorobliwie pobudzona zachowuje się nieobliczalnie i wyzywająco. Jej nieskrywana niechęć do Romana staje się przyczyną konfliktu między nią i Janeczką. Tymczasem Gieniusia, 14 - letni podlotek, przeżywa swą pierwszą miłość. Jej wybranek nosi pseudonim Radom i jest partyzantem.