Adaptacja opowiadania "Powrót" Josepha Conrada, pomieszczonego w tomie "Opowieści niepokojące". Reżyser przeniósł akcję z Londynu końca XIX wieku do międzywojennego Krakowa. Młody, zapracowany przemysłowiec przeżywa szok, kiedy dowiaduje się o odejściu swej pięknej żony. Kolejny wstrząs przychodzi jeszcze tego samego dnia. Wiarołomna małżonka niespodziewanie wraca. Nie stara się ani przeprosić męża, ani wyjaśnić mu cokolwiek. W zamian za to obwieszcza, że nim gardzi, nienawidzi jego stylu życia i że od tej pory będzie z nim tylko "pro forma". Młody przedsiębiorca pod wpływem postępku żony postanawia zrewidować swoje dotychczasowe życie. Wnioski z jego przemyśleń nie są budujące... Pierwszą w polskiej kinematografii adaptację utworu Josepha Conrada cechuje dobra gra aktorska, interesująca próba psychologicznej analizy oraz - jak na połowę lat siedemdziesiątych - scenograficzna maestria. "Cudowne pałacowe wnętrza, boazerie, żyrandole, stylowe meble i stroje, w których kobiety są piękne do nieprzyzwoitości; pastelowe pejzaże, miękkie jakby z pogranicza snu i realności", nad którymi rozpływali się krytycy, mogą robić wrażenie także i dziś.